عنوان
|
بررسی رابطه بین هوش اجتماعی و رفتار مدنی– تحصیلی با اثربخشی آموزشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا همدان
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
هوش اجتماعی، رفتار مدنی– تحصیلی، اثربخشی آموزشی، دانشجویان تحصیلات تکمیلی
|
چکیده
|
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رفتار مدنی– تحصیلی و هوش اجتماعی با اثربخشی آموزشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال 92-1391بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی(2702) نفر تشکیل دادند که با استفاده از نمونه گیری طبقه ای تصادفی تعداد 336 نفر به عنوان نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران انتخاب شدند. برای گردآوری داده های مورد نیاز از سه پرسشنامه1- پرسشنامه استاندارد هوش اجتماعی سیلورا (2001)،2- پرسشنامه رفتارمدنی- تحصیلی(گل پرور، 1389) و 3- پرسشنامه استاندارد اثربخشی آموزشی استیفن و بوئی(2007) استفاده شد. برای تعیین روایی پرسشنامه ها از روش محتوایی وصوری بهره گیری به عمل آمد و برای پایایی نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 93/0، 91/0، و 93/0 محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده های پژوهش علاوه بر روش های آمار توصیفی از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون، آزمونt برای گروه های مستقل و تحلیل رگرسیون نیز استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که: وضعیت هوش اجتماعی پایین تر از سطح متوسط است، اما رفتار مدنی- تحصیلی و اثربخشی آموزشی دانشجویان بالاتر از سطح متوسط می باشد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش اجتماعی و رفتار مدنی– تحصیلی با اثربخشی آموزشی رابطه مثبت و معناداری در حد متوسط وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه بیانگر آن است که از بین مؤلفه های هوش اجتماعی، مولفه های پردازش اطلاعات و آگاهی های اجتماعی در پیش بینی اثربخشی آموزشی مؤثر هستند. همچنین از بین مؤلفه های رفتار مدنی- تحصیلی، مؤلفه های پایبندی به قواعد و برقراری روابط صمیمانه به ترتیب بیشترین تأثیر را در پیش بینی اثربخشی آموزشی دارند.
|
پژوهشگران
|
فخرالسادات نصیری ولیک بنی (نفر اول)، مریم گیلانی (نفر دوم)، اصغر اسکندری (نفر سوم)
|