عنوان
|
درآمدی تطبیقی بر شاخصه های رئالیسم در آثار غلامحسین ساعدی و طیّب صالح
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
رئالسیم، عزادارن بیل، دومه ود حامد، ادبیات تطبیقی.
|
چکیده
|
واقع گرایی یا نمایش واقعیت پس از حوادث خونبار جنگ جهانی یکی از مهم ترین دغدغه های نویسندگان قرن بیستم گردید. آنچه برای آنها اهمیت داشت پرداختن به موضوعات این دنیایی و بیان مصیبت ها و بلایایی بود که انسان معاصر با آنها در ارتباط است. کشورهای جهان سوم بیش تر با چنین پدیده هایی سروکار داشتند؛ از این رو ادبیات آنها بیش تر به رئالیسم گرایش داشت و در صدد بیان واقعیت های تلخ و آشکار جامعه خود بر آمدند. غلامحسین ساعدی در ایران و طیب صالح در سودان از نامدارترین نویسندگان سبک رئالسیم در این دو کشوراند. پژوهش حاضر می کوشد که بر اساس مکتب فرانسوی ادبیات تطبیقی و با روش توصیفی تحلیلی، همگونی ها و ناهمگونی های داستان «گاو» از غلامحسین ساعدی و داستان «دومه ود حامد» از طیب صالح را با تکیه بر مهم ترین شاخصه های رئالسیم در این دو داستان و در شش محور عنصر عادت، سیطره واقع گرایی، رئالیسم انتقادی، روایت ساده، وجهۀ تیپیک شخصیت ها و قهرمان زدایی، بررسی و تحلیل نماید. برآیند پژوهش نشان می دهد که این دو داستان به طور سمبلیک به جنبه های روان شناختی شخصیت هایی می پردازند که در عقب ماندگی غوطه ورند و با آن خو گرفته و حاضرند پیشرفت و تمدن را در جهت حفظ این سنّت های مندرس از دست بدهند. شاخصه های رئالیسم در هر دو داستان مشترک بوده و از کم ترین ناهمگونی برخوردار است و عواملی چون فقر، جهل و سنّت در پدید آمدن آن نقش دارند.
|
پژوهشگران
|
سیدمهدی مسبوق (نفر اول)، شهرام دلشادتنیانی (نفر دوم)، حمید آقاجانی (نفر سوم)
|