مشخصات پژوهش

عنوان	بازنمایی اندیشه های داستانی در ادبیات پایداری فلسطین(بررسی موردی رمان "الصبار")
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	ادبیات پایداری؛ اندیشه های داستانی (ارائه ی اندیشه)؛ سحرخلیفه؛ الصبار
چکیده	شیوه ی ارائه ی گفته ها و اندیشه های داستان، یکی از رویکردهای مهم سبک شناسی نوین است که از میزان ارتباط میان راوی و متن روایی به وجود آمده، به پنج شیوه ی مستقیم، غیرمستقیم، مستقیم آزاد، غیرمستقیم آزاد و گزارش روایتی، تقسیم می شود. این رویکرد به تحلیل گفته های داستان، یعنی شیوه ی ارائه ی آن ها در دو حیطه ی سخنان و اندیشه ها می پردازد. این شیوه ها برای درک بهتر اندیشه های داستان ضروری بوده و سبب می شود خواننده، عمیقا با افکار داستان آشنا گردد. مقاله ی پیش رو، به شیوه ی توصیفی ـ تحلیلی و ضمن ارائه ی جامعه ی کامل آماری از اندیشه های داستانی، به تحلیل رمان "الصبار" (1976)، نوشته ی سحر خلیفه می پردازد. نتایج تحقیق گویای آن است که راوی، با استفاده از اندیشه ی مستقیم، مستقیم آزاد و غیرمستقیم آزاد، که به ترتیب، بیش ترین بسامد حضور را در داستان دارند، به خوبی توانسته مضامینی مانند اختلاف مردم درباره ی نحوه ی رویارویی با اشغال ـ دفاع مسلحانه یا انجام مذاکره ی سیاسی ـ، رواج بیکاری، ناگزیری مردم به اشتغال در کارخانه های اسرائیل، چند بُعدی بودن مسأله ی اشغال، امید به ایجاد جامعه ای عادلانه با حقوق مساوی میان عرب و یهود و ... را به تصویر بکشد. راوی، پیوسته به ذهن قهرمانان داستان نفوذ کرده و با شیوه ی روایی مناسب، کشمکش های درونی آن ها را در برابر دیدگان خواننده نشان می دهد تا مخاطبان تصویری دقیق تر و اثرگذارتر از شرایط پُرتنش مبارزه، در داخل سرزمین های اشغالی دهه ی هفتاد داشته باشند. کلید واژه:ادبیات پایداری، اندیشه های داستانی (ارائه ی اندیشه)، سحرخلیفه، الصبار.
پژوهشگران	نعیمه پراندوجی (نفر اول)، کبری روشنفکر (نفر دوم)، خلیل پروینی (نفر سوم)، فرامرز میرزایی (نفر چهارم)