عنوان
|
بررسی نشانه- معناشناختی ساختار روایی داستان کوتاه «حبل کالورید»
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
حبل کالورید، روایت، شوش، کنش، نشانه معناشناسی، نظام گفتمانی
|
چکیده
|
بنابر نظریه «معناشناسی روایت» گریماس، از طریق برش متن، معنا به دست می آید. در این فرایند معناسازی، کنش و شوش، به عنوان عوامل گفتمانی مهم، باعث شکل گیری گفتمان و ایجاد تغییر از وضعیتی به وضعیت دیگر و نیز حالت های پس از تغییر می شوند. کنش، نظام های گفتمانی هوشمند، و شوش، نظام های گفتمانی احساسی را به-وجود می آورد. داستان پایداری «حبل کالورید»، قابلیت مطالعه از دیدگاه نشانه معناشناسی نوین را دارد. در این گفتمان پویا، ابوهانی، شخصیت اصلی داستان، به دنبال تغییر وضعیت روحی خویش است. این تغییر، ناخودآگاه و توسط جوانان مبارز، در بستر زمانی و مکانی ویژه رخ می دهد. احساس و ادراک، به ویژه حس شنیداری، این فرایند شوشی را شکل می دهند. از سوی دیگر، گاهی کنش، گونه های شوشی داستان را به وجود می آورد و گاهی هم شوش، کنش زا می شود. در حبل کالورید، نظام های گفتمانی هوشمند و حسی- ادراکی در تعامل هستند و گونه های مختلف نشانه معناشناختی را به وجود آورده اند؛ اما گفتمان غالب، گفتمان احساسی است. از دیدگاه موضوعی، چون حبل کالورید به عنوان داستان پایداری، اخلاق محور و ارزش مدار محسوب می شود، گفتمان مرام مدار دارد. بدین ترتیب هدف این مقاله، مطالعه فرایند معناشناسی داستان و ویژگی های روایی آن است تا سازوکارهای تولید معنا و عناصر اصلی شکل گیری معنا را به دست آورد.
|
پژوهشگران
|
ناهید نصیحت (نفر اول)، کبری روشنفکر (نفر دوم)، خلیل پروینی (نفر سوم)، فرامرز میرزایی (نفر چهارم)
|