عنوان
|
رابطه بین مدیریت استعداد با یادگیری سازمانی در دانشگاه بوعلی سینا
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
مدیریت استعداد، یادگیری سازمانی، کارکنان دانشگاه بوعلی سینا
|
چکیده
|
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت استعداد با یادگیری سازمانی در دانشگاه بوعلی سینا همدان بود. این تحقیق از نوع مطالعات توصیفی پیمایشی- همبستگی می باشد و جامعه آماری آن را کلیه کارکنان دانشگاه بوعلی سینا به تعداد 777 نفر در سال تحصیلی 1392 تشکیل دادند که با استفاده از نمونه-گیری تصادفی طبقه ای-نسبی260 نفر مطابق جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های مورد نیاز از دو پرسشنامه استفاده شد: پرسشنامه ی یادگیری سازمانی نیفه و پرسشنامه ی مدیریت استعداد.برای به دست آوردن روایی پرسشنامه ها از روش روایی محتوایی و صوری استفاده شد. ضریب پایایی محاسبه شده از طریق آلفای کرونباخ هم به ترتیب 952/0 و949/0 برآورد گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی مانند، فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی؛ آزمون کالموگروف-اسمیرونوف، آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج نشان داد که: وضعیت مدیریت استعداد و یادگیری سازمانی در دانشگاه بوعلی سینا همدان کمتراز حد متوسط است. همچنین نتایج بیانگر رابطه ی مثبت و معنادار بین مولفه های مدیریت استعداد با یادگیری سازمانی در جامعه مورد مطالعه می باشد. نهایتا اینکه از میان مولفه های مدیریت استعداد، مولفه های حفظ و نگهداری استعداد ها و توسعه ی استعداد ها می توانند یادگیری سازمانی را پیش بینی کنند
|
پژوهشگران
|
فخرالسادات نصیری ولیک بنی (نفر اول)، سارا چگنی (نفر دوم)
|