مشخصات پژوهش

عنوان	کاهش خسارت تنش خشکی با کاربرد 5–آمینولوولونیک اسید درگیاه فلفل دلمه ای
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آسکوربات پراکسیداز مالون دی آلدئید، ظرفیت آنتی اکسیدانی، محتوای نسبی آب
چکیده	خشکی، با اثر منفی بر رشد و عملکرد گیاهان، از جمله تنش های عمده غیر زنده است. جهت شناخت پاسخ های فیزیولوژیکی گیاه فلفل دلمه ای قرمز(Capsicum annuum L .cv. Red Bell Pepper) به تنش خشکی و ایجاد مقاومت با کاربرد 5– آمینولوولونیک اسید، آزمایشی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل با 2 فاکتور تنش خشکی (با 3 سطح بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید) و 5_آمینولوولونیک اسید ( با 4 غلظت 0، 25/0، 5/0 و 1 میلی مولار) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید. در پایان آزمایش، پارامترهایی چون فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، محتوای مالون دی آلدئید، آسکوربیک اسید، محتوای نسبی آب، ارتفاع گیاه و تعداد جوانه جانبی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد با افزایش شدت تنش خشکی پارامترهای رشدی کاهش اما فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، محتوای مالون دی آلدئید و میزان آسکوربیک اسید افزایش یافت. محلول پاشی برگی 5– آمینولوولونیک اسید باعث کاهش محتوای مالون دی آلدئید و بهبود سایر صفات مورد ارزیابی شد. 5– آمینولوولونیک اسید از طریق کاهش محتوای مالون دی آلدئید و پراکسیداسیون چربی ها از غشای سلولی محافظت نمود. به علاوه، 5– آمینولوولونیک اسید با افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز، ظرفیت آنتی-اکسیدانی کل و آسکوربیک اسید مقاومت گیاهان در شرایط تنش خشکی بهبود یافت.
پژوهشگران	زهرا خزایی (نفر اول)، محمد سیاری (نفر دوم)، مهدی صیدی (نفر سوم)