|
عنوان
|
مفاهیم فضای شهری در شهر اسلامی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
معنی، ماهیت، وجود، عینیت، ذهنیت، فضای شهری، میدان مرکزی همدان
|
|
چکیده
|
با ورود تفکر شهرسازی جدید در متن شهرهای گذشته، بسیاری از فضاهای کالبدی نو ظهور پدید آمد که گذشت زمان نتوانسته زمین های برای ارتباط و پیوند آن با مخاطبان و ساکنان شهر برقرار نماید. با این حال، برخی از فضاهای نوظهور نیز با وجودِ تضادهای ساختاری و کالبدی با بافت سنتی، به مرور با زندگی روزمره و ارز شهای پایدار مخاطبان خود پیوندی پایدار برقرار نموده اند. این تحقیق به دنبال بررسی تحلیلی فضاهای شهری متناسب با روح زمان بوده تا با تحلیل حضور این الگوها بتوان به درک درستی از ای نکه پدید ههای نو ظهور چگونه م یتوانند در «خوانش مجدد متن » اثر گذار باشند، دست یافت. منظور از خوانش متن، در واقع فهم مخاطب از معنادار بودن فضاهای نگاشته شده در داخل متن است، به گون های که با گذشت زمان، پیوندی خاص با ارز شهای پایدار و زندگی روزمره ساکنان و مخاطبان خود برقرار نماید. آنچه از طراحی شهر یای که مایه کار خود را «معنا در فضای شهری » قرار م یدهد، مورد انتظار است، رسیدن به فرآیندی است که در آن، متنی موجود، مورد تغییر قرار م یگیرد، و از این طریق، فضاهای انگاشتی متفاوت، درشهر تولید و به تدریج این فضاها با ساختار اجتماعی و افعال کنش گران خود، پیوندی معنادار برقرار م ینماید. مقاله مذکور قصد دارد تا با کاربست نظریه «اصالت پدیداری معنا » که به طور توامان حاصل وحدت «فضای عینی » و «فضای ذهنی » و یا ماهیت و وجود است و با ساختاری تحلیلی و تفسیری به عنوان ابزاری در تحلیل معنی فضای شهری در شهر اسلامی بپردازد تا با ارائه تلقی جدید و الگویی تازه، عوامل و امکانات لازم در تحقق فضای شهری در همه دور هها و همه شهرها را تببین و تفسیر نماید.
|
|
پژوهشگران
|
حسن سجادزاده (نفر اول)، محمدتقی پیربابایی (نفر دوم)
|