عنوان
|
ارزیابی ریخت شناسی رودخانه دینور (جنوب سنقر) با تکیه بر فرسایش جانبی کانال
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
رودخانه دینور، سنقر، طبقه بندی روسگن، ریخت شناسی، پایداری کانال
|
چکیده
|
در این پژوهش ریخت شناسی رودخانه دینور با استفاده از شاخص های هندسی و بافتی به روش روسگن Rosgen)) در سطح های یک و دو مورد مطالعه قرار گرفته و الگوی رودخانه بررسی شده است. نتایج نشان می دهند الگوی نوع B (تک مجرا، پیچش کم با نیمرخ نسبتا متقارن) بیش ترین فراوانی (5/62%) و الگو های نوع G (تک مجرا، نسبتا مستقیم و دیواره پر شیب V شکل) و C (تک مجرا، ماندر توسعه یافته با نیمرخ کمی نا متقارن) به ترتیب فراوانی کم تری (25% و 5/12%) را به خود اختصاص داده اند. هم چنین بررسی پایداری کانال (از دیدگاه فرسایش کرانه) در سه ایستگاه منتخب با توجه به نوع الگو های غالب در منطقه (B4، G4 و C4)، با استفاده از تفاسیر مدیریتی روسگن (روش کیفی) و محاسبه شعاع نسبی و ضریب بریدگی (روش های کمی) نشان میدهد که پتانسیل فرسایش سواحل در رودخانه نوع B4 با بستر گراولی کم و در رودخانه های نوع G4 و C4 افزایش می یابد.
|
پژوهشگران
|
سعید خدابخش (نفر اول)، رضوان عمرانی (نفر دوم)، ناهید صحرارو (نفر سوم)
|