عنوان	اسم جنس در فارسی باستان و میانه
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	اسم جنس، نکره، نامشخص، فارسی باستان، فارسی میانه
چکیده	یکی از مسائل چالش ­برانگیز در مطالعۀ زبان­ ها، توصیف و تبیین «اسم جنس» ­است، به ­همین ­جهت پژوهش­ های هم‌زمانی و درزمانی چندانی در این حوزۀ مطالعاتی به ­چشم نمی ­خورد و گاه نظریات متناقض بسیاری در حوزۀ اسم جنس مشاهده می‌گردد. در این پژوهش درزمانی، مقولۀ اسم جنس در فارسی باستان و میانه به ­صورت پیکره ­بنیاد بررسی شده­ است و راهکارهای فارسی باستان و میانه به ­منظور رمزگذاری مقولۀ «اسم جنس» از پیکرۀ منتخب استخراج شده ­اند. در همین راستا، گاه دو مقولۀ «(نکرۀ) نامشخص» و «جنس»، خلط می ­شوند و ساخت «نامشخص» به ­اشتباه در مقام «جنس» درنظر گرفته می ­شود. در پژوهش حاضر، این مهم با بهره ­گیری از استدلال ­هایی براساس فارسی میانه تبیین شده و تمایز بین دو مقولۀ زبانی «نامشخص» و «جنس» نشان داده ­شده ­است. همچنین، تفاوت «نشانۀ جمع» و «بی­ نشانگی» در رمزگذاری اسم جنس در فارسی باستان و میانه تشریح گردید. علاوه ­براین، ضمایر جنس در فارسی باستان و میانه معرفی شدند که حاصل فرآیند دستوری‌شدگی هستند.
پژوهشگران	مهرداد مشکین فام (Mehrdad Meshkinfam) (نفر اول)