|
عنوان
|
مقایسه نقش جهت و فاصله در تغییرپذیری تمرین بر یادگیری شوت جفت بسکتبال
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژهها
|
تغییرپذیری، تمرینات ثابت و متغیر، یادگیری مهارت حرکتی، شوت جفت، بسکتبال
|
|
چکیده
|
از عوامل مؤثر در فرآیند یادگیری، برنامهریزی جلسات تمرین با تأکید بر تغییرپذیری تمرین به دلیل نیازهای متنوّع فراگیران است. هدف تحقیق حاضر بررسی این مسئله بود که آیا تمرینات متغیر در فواصل مختلف (دورتر و نزدیکتر) و یا جهات مختلف (چپ و راست) تأثیری در یادگیری مطلوب شوت جفت بسکتبال خواهند داشت؟ بدین منظور تعداد 60 نفر از دانشآموزان دختر به صورت داوطلبانه و در دسترس در این تحقیق مشارکت کردند، که بصورت تصادفی در سه گروه تمرینی (ثابت، متغیر-فاصله و متغیر-جهت) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. تمامی آزمودنیها راست دست بوده و از اهداف تحقیق بی اطلاع بودند. تکلیف مورد استفاده در این پژوهش پرتاب شوت جفت بسکتبال بود. آزمودنیها در سه مرحله آزمایشی شرکت کردند شامل: پیش آزمون، اکتساب، و پسآزمون. قبل از وارد شدن به مرحله پیشآزمون، توضیحات کلامی در مورد نحوه انجام حرکت به شرکت کنندگان داده شد. در پیشآزمون، همه شرکت کنندگان شوت جفت از روی خط پنالتی را بدون دریافت بازخورد افزوده برای 12 بار اجرا کردند. سپس در مرحله اکتساب، هر یک از گروههای مختلف تجربی برنامه تمرینی مخصوص به خود را اجرا کردند. بدین ترتیب که گروه ثابت شوت جفت از وسط خط پنالتی را تمرین کردند. گروه متغیر-فاصله، شوت جفت را از سه فاصله (وسط خط پنالتی، یک متر جلوتر و یک متر عقب تر) با ترتیب کاملا تصادفی انجام دادند. گروه متغیر-جهت هم از سه نقطه (وسط خط پنالتی، یک متر به راست و یک متر به چپ) و به ترتیب تصادفی شوت جفت را اجرا کردند. این تمرینات در 4 جلسه 48 کوششی برگزار شد.گروه کنترل در مرحله اکتساب تمرین خاصی انجام ندادند. یک روز پس از مرحله اکتساب، تمامی گروهها در پسآزمون شرکت کردند که شامل آزمونهای یادداری (12 پرتاب) و انتقال (12 پرتاب) بود. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر (Repeated Measures ANOVA) در سطح معناداری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر سه گروه تمرینی در هر دو آزمون یادداری و انتقال عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند. این نتیجه حاکی از آن است که تمرین، صرفنظر از نوع آن، منجر به یادگیری شده است. علاوه بر این، گروه متغیر-فاصله بهتر از گروههای ثابت و متغیر-جهت عمل کردند و بین دو گروه آخری تفاوت معناداری وجود نداشت. این نتایج علاوه بر آنکه تا حدودی نتایج تحقیقات پیشین در زمینه تغییرپذیری تمرین را حمایت میکند، نشان می-دهد که عوامل دیگری هم در میزان تأثیرگذاری تمرینات متغیر دخیل هستند.
|
|
پژوهشگران
|
مریم یوسفی (دانشجو)
|