عنوان	بررسی تأثیر تعمیق مالی، نوسانات نرخ ارز و انباشت سرمایه فیزیکی بر رشد اقتصادی ایران
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	تعمیق مالی، نوسانات نرخ ارز، انباشت سرمایه فیزیکی. رشد اقتصادی، تولید ناخالص داخلی
چکیده	پایان‌نامه حاضر با موضوع «بررسی تأثیر تعمیق مالی، نوسانات نرخ ارز و انباشت سرمایه فیزیکی بر رشد اقتصادی ایران» با استفاده از روش مدل تصحیح خطای برداری (VECM) تأثیر تعمیق مالی، نوسانات نرخ ارز و انباشت سرمایه فیزیکی را بر رشد اقتصادی ایران در بازه زمانی 1352 تا 1401 مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد تعمیق مالی در بازه زمانی مورد نظر تأثیر مثبت و معنادار به میزان 0.57 بر رشد اقتصادی ایران داشته است چرا که تعمیق مالی در تابع رشد تولید ناخالص داخلی GDP می‌تواند رشد اقتصادی را سبب شود. نتایج بدست آمده از پژوهش‌های پروین و همکاران (1401)، رضایی و همکاران (1399) و کمیجانی و نادعلی (1386) نیز نشان می‌دهند تعمیق مالی در بازه‌های زمانی مختلف موجب رشد اقتصادی ایران شده است. از این‌رو فرضیه اصلی پایان‌نامه حاضر تأیید می‌شود. نوسانات نرخ ارز در بازه زمانی مورد نظر تأثیر منفی به میزان 0.49 بر رشد اقتصادی ایران داشته است چرا که در بازه زمانی 1357 تا 1401 نوسانات نرخ ارز به واسطه انقلاب 1357، جنگ هشت ساله عراق با ایران و تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران رشد اقتصادی منفی شده است. در سال‌های 1382 تا 1401 اعمال سیاست‌های پیمان ارزی و نرخ‌های متعدد ارز موجب نوسانات شدید ارز و در نتیجه کاهش ارزش پول ملی موجب کاهش رشد اقتصادی شده است. نتایج پژوهش‌های بهمنی اسکویی و فریدی توانا (2014)، رضایی و همکاران (1399)، راسخی و همکاران (1393) و ناهیدی و نیکبخت (1390) نشان می‌دهند که نوسانات نرخ ارز موجب کاهش ارزش ریال در برابر ارزهای خارجی شده و در نتیجه رشد اقتصادی را به صورت معناداری کاهش می‌دهد. از این‌رو فرضیه فرعی نخست رد می‌شود. انباشت سرمایه فیزیکی در بازه زمانی مورد نظر تأثیر مثبت و معنادار به میزان 0.34 بر رشد اقتصادی ایران داشته است چرا که با سرمایه‌گذاری در بخش تجهیزات و فناوری‌های نوین بستر مناسبی برای بهره‌برداری از تکنولوژی‌های پیشرفته فراهم آورده است. این امر سبب شده که قدرت رقابت‌پذیری اقتصاد ایران در بازارهای جهانی افزایش یافته و در نتیجه به رشد اقتصادی انجامیده است. نتایج بدست آمده از پژوهش‌های بصیر (1393)، مهرگان و همکاران (1391)، الماسی و سپهبان قره‌بابا (1388)، ابریشمی و همکاران (1386) و سوری و مهرگان (1386) نیز نشان می‌دهند انباشت سرمایه فیزیکی در بازه‌های زمانی مختلف موجب رشد اقتصادی ایران شده است. از این‌رو فرضیه فرعی دوم پایان‌نامه حاضر تأیید می‌شود.
پژوهشگران	سیداحسان حسینی دوست (استاد راهنما)، سیما سامنی (دانشجو)، محمدحسن فطرس (استاد مشاور)