عنوان	مطالعات ژئوشیمیایی و فلززایی در توده های گرانیتوئیدی سری ایلمنیت نوع S در مجموعه آتشفشانی-نفوذی خاور ایران
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	ژئوشیمی؛ فلززایی؛ سری ایلمنیت؛ آتشفشانی-نفوذی؛ خاور ایران
چکیده	منطقه پیجویی سرخ‌کوه واقع در شمال فروافتادگی دشت لوت، در مختصات جغرافیایی΄23˚58 طول خاوری و΄18˚32 عرض شمالی در فاصله 70 کیلومتری جنوب باختری شهرستان خوسف از توابع استان خراسان‌جنوبی قرار گرفته است. تعیین خصوصیات ژئوشیمیای، فلززایی و ماهیت مجموعه گرانیتوئیدی سرخ‌کوه مرتبط با کانه‌زایی چندفلزی مس-آهن-طلا در کنار مجموعه شواهد پترولوژی، کانی‌شناسی و دگرسانی از اهداف مورد بررسی در این تحقیق است. به منظور تعیین و تشخیص سری‌های ماگمایی در منطقه، از نتایج تجزیه شیمیایی سنگ‌های آذرین به روش‌های ICP-MS و XRF بهره گرفته شده است. سری آلکالن از ساب‌آلکالن، توسط نمودار Na2O+K2O در مقابل SiO2 قابل تفکیک است، که طبق این نمودار سنگ‌ها در محدوده ساب‌آلکالن قرار می‌گیرند. همچنین بر اساس نمودار K2O/SiO2، سنگ‌ها متعلق به سری کالک‌آلکالن تا کالک‌آلکالن غنی از پتاسیم بوده که این سری‌های کلسیمی-قلیایی متعلق به مناطق فرورانش هستند. موقعیت توده گرانیتوئیدی سرخ‌کوه در نمودار، با استفاده از عناصر Rb, Y, Nb، نشان از ارتباط این توده با کمربندهای زون فرورانش و همزمان با برخورد دارد. مطالعات انجام شده بر روی گرانیت سرخ‌کوه در ارتباط با ماهیت ژئوشیمیایی آن، شواهدی از هر دو نوع گرانیت S و I را ارائه می‌کند که شواهد بدست آمده در این پژوهش نیز تاییدی بر وجود هر دو نوع گرانیت S و I در منطقه است. مقادیر پایین Na2O (میانگین <3.2%)، اندیس مولار Al2O3/(Na2O+K2O+CaO)≥1.0 و ماهیت نزدیک به پرآلومین، نشان از تشابه ترکیبی این گرانیت با گرانیت‌های ایلمنیتی سری احیایی نوع S است. همچنین نسبت پایین 87Sr/86Sr (<0.707)، حضور هورنبلاند فراوان، عدم تشکیل کانی‌های دگرگونی و وجود دایک‌های بازالتی متعدد، مبین شواهدی از هر دو نوع گرانیت S وI در منطقه است.
پژوهشگران	افشار رضایی (نفر اول)، ابراهیم طالع فاضل (نفر دوم)