عنوان	ژئوشیمی، تحول سیال و نحوه رخداد ذخایر اپی‌ترمال- پورفیری میدان معدنی شمال و شرق اهر، ایالت فلززایی اهر-ارسباران
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	ژئوشیمی، تحول سیال، اپی ترمال، پورفیری، میدان معدنی اهر
چکیده	تودۀ گرانیتوئیدی شمال اهر در جنوب شهرستان کلیبر و شمال‌غربی ایران واقع شده است. این توده با ترکیب گرانیت کوارتزمونزونیت، میکرودیوریت، مونزونیت، مونزودیوریت و گرانودیوریت پورفیری دارای بافت‌های گرانولار، پگماتیتی، گرافیکی و پرتیتی هستند. از از لحاظ ژئوشیمیایی این توده‌ها متعلق به گرانیتوئیدهای اکسیدی نوع I با ماهیت متاآلومین بوده که شامل طیفی از سنگ‌های ساب‌آلکالن تا آلکالن هستند. کانی‌های اصلی آنها اغلب شامل کوارتز، آلکالی فلدسپار، پلاژیوکلاز، مسکوویت و بیوتیت است و از کانی‌های فرعی نیز می‌توان به تیتانیت و زیرکن (آلانیت، آپاتیت و پیروکلر) اشاره کرد که الگوی اثر تتراد را کنترل می‌کنند. الگوی کندریت بهنجار شده REE در گرانیتوئیدهای شمال اهر یک الگوی اثر تتراد نوع M با بی‌هنجاری شدیدا منفی Eu نشان می‌دهد. اثر تتراد نوع M به عنوان یک ویژگی ژئوشیمیایی که می‌تواند نشان‌دهندۀ مراحل پایانی تحول ماگمای گرانیتی همراه با اثر متقابل سیالات هم منشاء باشد، در توده‌های گرانیتوئیدی قابل مشاهده است. نسبت‌های Y/Ho و Zr/Hf در سنگ‌های آذرین بازیک تا حدواسط نزدیک به نسبت‌های کندریتی است که نشان دهندۀ رفتار CHARAC این عناصر در چنین مذاب‌هایی است. نسبت‌های La/Nb و La/Ta رابطه معکوس با اثر تتراد نشان می-دهند. با افزایش تفریق، نسبت Rb/Sr در سنگ‌ها بالا رفته و در نتیجه آن اثر تتراد نمونه‌های گرانیتوئیدی شمال اهر در محدوده بالاتری از نسبت‌های Rb/Sr رخ داده است. بررسی نسبت‌های عناصر کمیاب، به‌ویژه دوقلوی ژئوشیمیایی نشان دهنده رفتار non-CHARAC از این عناصر است.
پژوهشگران	کمال سیاه چشم (استاد راهنما)، حیدر اصغرزاده اصل (دانشجو)، ابراهیم طالع فاضل (استاد مشاور)