عنوان	شناسایی الگوهای شکلی شناشیر در کشورهای مختلف
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	شناشیر، الگوهای شکلی، کشورهای خلیج فارس
چکیده	شناشیر به عنوان یکی از ویژگی های متمایز معماری سنتی ایران ، نقشی اساسی در پاسخ به نیازهای اقلیمی و فرهنگیی منیاط گرمسییری و نیمه گرمسیری ایفا می کند. این عنصر معماری علاوه بر بهبود شرایط تهویه طبیعی و کنترل تابش آفتاب، به عنوان نمادی از هوییت فرهنگیی منطقه نیز شناخته می شود. در کشورهای عربی مانند عربستان ، سوریه ، یمن و مصر، سازه های مشابهی با نام روشندان و مشربیه وجیود دارد که با نقوش هندسی تزئین شده اند. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی- مقایسه ای انجام شده و تلاش دارد تا شناشیرهای بوشهر را با نمونه های مشابه در کشورهای عربی مانند روشندان های عربستان، مشربیه های مصر و حوزه خلیج فارس از منظر ویژگی های ساختاری، تزئیناتی ، شکلی و استقراری مقایسه کند. در گام نخست، الگوهای شکلی و ساختاری این سازه ها شناسایی شده و سپس بر اساس داده های جمع آوری شده از منابع کتابخانه ای و مقالات علمی معتبر، تحلیل تطبیقی صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که شناشیرها به طورکلی علاوه بر ایفای نقش اقلیمی، در حفظ حریم خصوصی، ایجاد سایه و تقویت زیبایی بصری معماری منطقه مؤثر بوده انید. شناشییرهای بوشیهر بیه دلییل طراحی ساده تر و استفاده از چوب به عنوان مصالح اصلی، عملکردی تر بوده اند، درحالی که مشربیه های مصر و روشیندان هیای عربسیتان بیا تزئینات پیچیده تر، بیشتر بر جنبه های زیباشناختی و فرهنگی تأکید داشته اند. شناشیرهای بوشهر اغلب بیه صیورت نیمیه بیاز هسیتند ولیی روشندان ها و مشربیه ها اغلب بسته هستند. این مقایسه تطبیقی نشان می دهد که شناشیرها می توانند الگویی الهام بخش برای طراحی هیای پایدار در معماری معاصر باشند و درکاهش مصرف انرژی و تقویت هویت فرهنگی مناط گرمسیری نقش قابل توجهی ایفا کنند .
پژوهشگران	محمدمهدی مولائی (نفر اول)، سارا عبدلی شایسته (نفر دوم)