عنوان
|
بررسی ساختار بافت شناسی پوست مارماهی آذرخش (Polypterus senegalus)
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
مارماهی، بافتشناسی، پوست، هماتوکسیلین- ائوزین.
|
چکیده
|
سابقه و هدف: گونههای مارماهی آذرخش موجود در ایران معمولاً از نوع ساده میباشند هرچند نوع پلنگی این مارماهی هم ممکن است مشاهده گردد. پوست آبزیان علاوه بر نقش حفاظتی خود، در برخی گونهها بعنوان یک اندام فرعی مهم جهت تنفس، نگهداری و حفظ تعادل آب و مواد معدنی بدن نیز نقش دارد. در حالت کلی پوست ماهیان استخوانی بهترتیب از خارج به داخل از پنج لایه کوتیکول، اپی درم، غشای پایه، درم و هیپودرم تشکیل شده است. تاکنون مطالعه ای در مورد بررسی ساختار بافت شناسی پوست این مارماهیان در ایران انجام نگرفته است. مواد و روش ها: به منظور بررسی ساختار بافت شناسی پوست مارماهی آذرخش (Polypterus senegalus) از تعداد پنج عدد ماهی تهیه شده از محل فروش ماهیان زینتی سطح کشور استفاده گردید. مارماهیان پس از تهیه و آسانکشی، و بررسی آناتومیکی، نمونههای پوست از قسمت پشتی و مابین دو آبشش تهیه و جهت تثبیت در محلول فرمالین 10 درصد بافری قرار داده شدند. پس از گذشت مدت زمان لازم برای تثبیت، نمونههای وارد مراحل پاساژ بافتی (آبگیری، شفاف سازی با گزیلول و آغشتگی با پارافین) شده و سپس بلوک های پارافینی تهیه شد. با استفاده از دستگاه میکروتوم برشهایی با ضخامت 7-5 میکرومتر تهیه و وارد مراحل رنگآمیزی هماتوکسیلین- ائوزین شدند. لامهای تهیه شده با استفاده از میکروسکوپ نوری، دوربین Dino Late و نرم افزار Dino capture مورد بررسی قرار گرفتند. یافتهها: پوست در مارماهی آذرخش از دو طبقه اپیدرم و درم که بر روی بافتهمبند سست هیپودرم قرار گرفته تشکیل شده است. اپیدرم شامل سلولهای سنگفرشی مطبق شاخینشده، سلولهای جامیشکل، گرزیشکل، جوانههای چشایی و مویرگهای خونی بود. سلولهای جامی در لایه میانی تا خارجی اپیدرم با سیتوپلاسمی روشن، و سلولهای گرزی با اندازهای بزرگتر در لایه-های عمقی و میانی اپیدرم مشاهده شد. درم از لایه اسفنجی (بافتهمبند سست) و رتیکولر تشکیل بود. لایه رتیکولر نیز بصورت بافت همبند سخت نامنظم قابل مشاهده بود. نهایتاً لایه هیپودرم بصورت بافت همبند سست قابل مشاهده بود. نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر میتوان بیان کرد که ساختار پوست مارماهی آذرخش مشابه اکثر ماهیان آزاد و گربه ماهیان است.
|
پژوهشگران
|
علی کلانتری حصاری (نفر اول)، محمد بابائی (نفر دوم)، آرزو رحیمی پردنجانی (نفر سوم)، طاهر علمی (نفر چهارم)
|