عنوان	استخراج نشانگرها و مصادیق مسئولیت پذیری اجتماعی در نامه سی‌ویک نهج البلاغه
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	مسئولیت پذیری اجتماعی، نهج البلاغه، نامه سی‌ویک، مصادیق.
چکیده	انسان موجودی اجتماعی که در اجتماع زندگی می کند و باید رفتار مسئولانه که از شاخص های انسان کامل می باشد، در او تقویت گردد، این مهم در جوامع اسلامی از طریق شناسایی مصادیق مسئولیت پذیری اجتماعی از منابع دینی و گنجاندن آن در برنامه های مختلف تربیتی صورت می گیرد. بر این اساس، هدف این پژوهش شناسایی نشانگرها و مصادیق مسئولیت پذیری اجتماعی از منظر آموزه های ارزشمند و غنی نامه 31 نهج البلاغه بود. رویکرد پژوهش ترکیبی (کیفی و کمی) و روش پژوهش مطالعه موردی کیفی بود. برای تحلیل یافته ها از تحلیل مقوله‌ای استفاده شد. برای تعیین اعتبار یافته ها از شاخص های اعتبار، اطمینان، تأیید پذیری و انتقال پذیری استفاده شد. براساس تحلیل یافته ها 5 مقوله‌محوری شامل خدمت به هم نوع و توسعه اجتماعی، کسب تجربه اجتماعی، توجه به شرایط و موقعیت و زمینه اجتماعی، حل مسائل افراد آسیب پذیر و تلاش برای پیشرفت و آینده جامعه به‌عنوان نشانگرهای مسئولیت پذیری اجتماعی استخراج شدند و تعداد 25 مصداق برای نشانگرها شناسایی شد و میزان تناسب مصادیق با نشانگرها از منظر صاحب نظران 0.92 صدم بود.
پژوهشگران	عیسی زمانیان (نفر دوم)