عنوان	نقدشبهات تکامل فرایندی مکتب شیعه و صفات فوق بشری ائمه (ع) با رویکرد نوین استقرایی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	نظریۀچگالش ، مستشرقان ، شبهات ، عصمت ، مهدویت
چکیده	شیعۀامامیه،ائمه (ع)و پیشوایان خود را دارای اوصاف و خصوصیات فراطبیعی و منحصر به فرد میداند که ازجملۀ این خصوصیات ، وجود عصمت و صفات فوق بشری در ائمه (ع) و خاستگاه پیدایش شیعۀ اثنی عشری است. اعتقاد به این باور ، منجر به ایجاد شبهات و مناقشاتی علیه عقاید شیعیان امامی ، خصوصا ً در مباحث مرتبط با مهدویت و منشأ شکل گیری شیعۀ اثنی عشری گردیده است. چنین اشکالاتی زاییدۀ رویکردی قیاسی است که در آن قاعدۀ توهم بودن هر نوع خرق عادتی را می پذیرند و سپس بر همین مبنا شیعیان را با عقایدی خوارق عادت ، توهم و غیر واقع گرا می دانند. هدف اصلی این پژوهش پاسخ به شبهات مربوط به صفات فوق بشری ائمه (ع)و منشأ شکل گیری شیعۀ اثنی عشری با روش کتابخانه ای رویکردی استقرایی است. این پژوهش در صدد است تجارب متعددی از خوارق عادت اثبات شده و یقینی از ائمه (ع) را منسجم و رونمایی نموده و از این رهگذر امتناع بروز خوارق عادت در ایشان را مخدوش نماید. خصوصیات فرا طبیعی ائمه (ع) در متون تاریخی غیر شیعیان ، نشانگر فضایلی انبوه برای این نسل دوازده گانه است که تواتر این حجم از فضایل در یک نسل دوازده گانۀ پی در پی با سنت تاریخی حاکم بر جوامع بشری سازگار نیست. همچنین تواتر تشرف به محضر ائمه (ع) در تجارب نزدیک به مرگ اثبات شدۀ گروه های متفاوت اجتماعی ، سنی و جغرافیایی ، خود نشانگر خرق عاداتی در این نسل دوازدهگانه است. بنابراین آنچه مستشرقان با رویکردی قیاسی به عنوان شبهه برای تشیع مطرح کرده اند پس از اتخاذ نگاه استقرایی-آماری به نقطۀ قوت بدل خواهد شد
پژوهشگران	محسن رفعت (نفر اول)، بهناز محمدکاظمی (نفر سوم)