عنوان	نقش میانجی تصمیم‌گیری هوشمند در رابطه بین انعطاف‌پذیری فناوری و تیم پذیری
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	انعطاف‌پذیری فناوری، تصمیم‌گیری هوشمند، تیم پذیری
چکیده	این پژوهش با هدف مطالعه نقش میانجی تصمیم‌گیری هوشمند در رابطه بین انعطاف‌پذیری فناوری و تیم پذیری انجام گرفت. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از بعد شیوه‌ی اجرا رویکرد مدل‌سازی معادله ساختاری ماتریس همبستگی- کوواریانس محور است. جامعه‌ی پژوهش، کلیه‌ی مدیران مدارس ابتدایی استان کرمانشاه بودند که از این جامعه با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبتی و بر مبنای فرمول کوکران، نمونه ای به حجم 320 نفر انتخاب شد. ابزارها شامل پرسشنامه انعطاف‌پذیری فناوری، تصمیم‌گیری هوشمند و تیم پذیری بود که روایی محتوایی از نظر متخصصان مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه‌‌ها از طریق آلفای کرونباخ برای انعطاف‌پذیری فناوری 91/0، تصمیم‌گیری هوشمند 95/0 و تیم پذیری 89/0 محاسبه شد. برای تحلیل داده‌ها از تکنیک‌های تحلیل توصیفی و تحلیل استنباطی با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و LISREL استفاده شد. نتایج نشان داد انعطاف‌پذیری فناوری تأثیر مستقیمی بر تیم پذیری و تصمیم‌گیری هوشمند دارد. همچنین انعطاف‌پذیری فناوری تأثیر غیرمستقیمی از طریق تصمیم‌گیری هوشمند بر تیم پذیری دارد.
پژوهشگران	محسن احمدی (نفر اول)