عنوان	بررسی مفهوم ذکر در قرآن از منظر علوم شناختی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	ذکر، قرآن کریم، سلامت روانی، روان‌شناسی شناختی
چکیده	ذکر در قرآن کریم، به عنوان یک عمل عبادی و معنوی، جایگاه ویژه‌ای دارد. ذکر، که در اشکال مختلفی مانند تلاوت قرآن، دعا، تکرار نام‌های الهی و تفکر در آیات الهی تجلی می‌یابد، نقش مهمی در ارتقای سلامت روانی و معنوی انسان ایفا می‌کند. این پژوهش با رویکردی میان‌رشته‌ای ، به بررسی مفهوم ذکر از منظر علوم شناختی می‌پردازد و با توجه به یافته‌های نوروساینس، روانشناسی شناختی و صوت‌درمانی، نقش تکرار آواها در ذکر را بر تمرکز و خودآگاهی تحلیل می‌کند. مطالعات صورت گرفته پیرامون این امر حاکی از آن است که تکرار منظم آواها و عبارات خاص، می‌تواند منجر به ایجاد تغییرات مثبت در امواج مغزی، کاهش اضطراب، بهبود تمرکز و افزایش خودآگاهی شود. این یافته‌های علمی با آموزه‌های قرآنی در مورد ذکر همخوانی داشته و بر نقش ذکر در تعالی روحی و روانی انسان تاکید می‌کنند. این پژوهش با تحلیل تطبیقی دیدگاه‌های قرآنی و علمی، درک جامع‌تری از مفهوم ذکر و اثرات آن بر شناخت و رفتار انسان ارائه می‌دهد.
پژوهشگران	میثم احمدی (نفر سوم)