|
عنوان
|
بررسی زبانشناختی کهنتر ین متن گاهشمار ی فارسی به خط مانوی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
گاهشماری، تقویم، مانوی، گاهشماری مانوی، سیارهها، فارسی نو
|
|
چکیده
|
متن M150 ازجمله دستنوشتههای مجموعه متنهای مانوی آکادمی علوم برلین است که به خط مانوی و به زبان فارسی نو آغازین نوشته شده است. این متن را مانویان فارسیزبان آسیای میانه، به نگارش درآوردهاند و ازجمله کهنترین متنهای فارسی دری است. این دستنوشته به گونۀ جدولی تنظیم شده که بیشتر قسمتهای آن آسیب دیده و دارای واژههای عربی بسیاری است که یک نمونه از گاهشماری سغدی- مانوی مربوط به نیمۀ نخست قرن چهارم هجری به شمار میرود. در این متن، نام روزها زردشتی، ولی نام سیارهها و برجهای دوازدهگانه )صور فلکی( بهصورت عربی آمده است. این مقاله، ابتدا به معرفی این گاهشماری قرن چهارم هجری میپردازد و سپس نویسهگردانی، آوانوشت و ترجمه شده و در پایان همراه با توضیحات و یادداشتها به بررسی آن پرداخته شده است.
|
|
پژوهشگران
|
فاطمه هاشمی زاده ابرقویی (نفر اول)، آرمان بختیاری (نفر دوم)
|