عنوان	اثرات تغییر اقلیم بر شاخص‌های فصل رشد گرمایی در ایران در دو دهه اخیر
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	شاخص فصل رشد گرمایی، آزمون من-کندال اصلاح شده، آزمون شیب سن، تغیر اقلیم، آغاز فصل رشد، طول فصل رشد.
چکیده	این پژوهش به بررسی روندهای مکانی شاخص‌های فصل رشد گرمایی و تاثیر دمای هوا بر تغیرات آن‌ها در اقلیم‌های متفاوت ایران (سرد، معتدل و خشک) در سال‌های 2001 تا 2020 می‌پردازد. نتایج آزمون‌های من-کندال اصلاح‌شده و شیب سن بیانگر روندهای معنادار آغاز زودهنگام فصل رشد در اقلیم‌های سرد و معتدل با بیشترین روند افزایشی در سواحل معتدل شمال ایران (days/decade7/ 14-)، پایان دیرهنگام فصل رشد در اقلیم‌های سرد با بیشترین تاخیر در غرب ایران (days/decade7/ 4) و در نتیجه طولانی شدن فصل رشد در اقلیم‌های سرد و معتدل با بیشترین افزایش در سواحل معتدل شمالی (days/decade 16) بود. هم‌چنین آغاز زودهنگام (پایان دیرهنگام) فصل رشد در اقلیم‌های سرد و خشک (معتدل) بیشترین تاثیر را بر طولانی‌شدن فصل رشد داشتند. این کمی‌سازی روندهای شاخص‌های فصل رشد گرمایی می‌تواند منجر به طراحی و اجرای استراتژی‌های مناسبی در راستای کاهش اثرات نامطلوب تغیر اقلیم در کشاورزی و ریسک ناامنی غذایی گردد.
پژوهشگران	مهرانه خدامرادپور (نفر اول)، نگین حسامی (نفر دوم)