عنوان	اثر تلقیح قارچ مایکوریزا در کاهش خسارات ناشی از شوری در بنفشه ایرانی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آنتی‌اکسیدان، رنگیزه‌های فتوسنتزی، نشت الکترولیت، همزیستی
چکیده	شوری خاک اغلب مانع از بهره­وری گیاهان در محیط­های طبیعی و کشاورزی می­شود. همزیستی قارچ مایکوریزا آربسکولار به­عنوان یک کود بیولوژیک می‌تواند باعث تحمل به شوری گیاهان گردد. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر تلقیح قارچ مایکوریزا بر کاهش اثرات نامطلوب تنش شوری در بنفشه ایرانی اجرا گردید. ارزیابی اثر متقابل همزیستی قارچ مایکوریزا در سه سطح (بدون همزیستی، Glomus mosseae و Glomus intraradices) و تیمار تنش شوری در چهار سطح (شاهد، 50، 100 و 200 میلی­مولار) بر پاسخ‌های رشدی و فیزیولوژیکی بنفشه ایرانی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در مقایسه با گیاهان غیرمایکوریزایی، گیاهان مایکوریزایی در حضور سطوح مختلف شوری دارای زیست­توده اندام هوایی و ریشه، کاروتنوئید و کلونیزاسیون بالاتری بودند. بیشترین میزان کلروفیل کل (70/1 میلی­گرم بر گرم وزن تر)، فعالیت آنتی­اکسیدانی (56/66 میلی­گرم در گرم وزن تر)، فلاونوئید (05/244 میلی­گرم بر گرم وزن تر)، فنل (46/28 میلی­گرم بر گرم وزن تر) و آنزیم آسکوربات پراکسیداز (16/103 واحد) از تیمار تلقیح­شده با قارچ گونه G. mosseae در غلظت شوری 200 میلی­مولار حاصل شد. کمترین میزان نشت یونی در تیمار با قارچ گونه . mosseae .Gدر شرایط بدون شوری (04/18 درصد) بدست آمد. نتایج پژوهش نشان داد تلقیح گیاهان میزبان با قارچ‌های میکوریزا به ویژه گونه G. mosseae بر رشد و فیزیولوژی گیاه تأثیر­گذار بود و اثر مثبت تلقیح گیاهان با قارچ، در شرایط تنش شوری گیاهان قابل­توجه بود.
پژوهشگران	مهرداد رسولی (Mehrdad Rasouli) (نفر اول)، علیرضا نوروزی شرف (نفر دوم)