|
عنوان
|
بررسی ارتباط بین میزان فعالیت بدنی و اختلالهای رشدی کودکان و نوجوانان ٧تا ١۵ سال شهر همدا ن
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
مهارتهای حرکتی، مهارتهای اجتماعی، حافظه، زبان، ادراک، عملکرد اجرایی، فعالیت بدنی.
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: انجام فعالیت بدنی یکی از عاملهای سلامت رفتاری است. مطالعۀ حاضر باهدف بررسی ارتباط بین میزان فعالیت بدنی با اختلا لهای رشدی کودکان و نوجوانان ٧تا ١۵ سال انجام شد . روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. در این مطالعه ١٧٧ نفر از والدین کودکان ٧تا ١۵ سال شهر همدان شرکت کردند که به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها به کمک پرس شنامۀ بین المللی سنجش میزان فعالیت بدنی (کراکر و همکاران، ١٩٩٧ ) و پرسش نامۀ اختلالات رشدی ۵تا ١۵ سال نسخۀ والدین (کادسیو و همکاران، ٢٠٠۴ ) جمع آوری شد. تحلیل داده ها بااستفاده از آزمون همبستگی پیرسون در نرم افزار spss نسخۀ ٢۶ صورت گرفت. سطح معناداری برای تمام آزمونها کمتر از ٠٫٠۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد، بین فعالیت بدنی و اختلال در رشد مهارتهای حرکتی، اختلال در ادراک، اختلال در زبان و ارتباط کلامی، اختلال در حافظه، اختلال در یادگیری، اختلال در مهارت های اجتماعی و مشکلات عاطفی رفتاری ارتباط معنی دار مشاهده نشد. اما مشخص شد بین میزان فعالیت بدنی اختلال درعملکرد اجرایی رابطه منفی و معنی دار وجود دارد نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش حاضر، میزان فعالیت بدنی رابطۀ منفی و معناداری با اختلال در عملکرد اجرایی کودکان دارد؛ بنابراین تقویت شرایط فعالیت بدنی براساس نیازهای عملکرد اجرایی کودکان به والدین و معلمان توصیه میشود تا درنهایت عملکرد اجرایی تقویت شود. عملکرد اجرایی، مهارتی شناختی سطح بالا برای موفقیت کودک در زندگی و تمام جنبه های آن است.
|
|
پژوهشگران
|
سیده منیژه عربی (نفر اول)، وحیده ولایتی حقیقی (نفر دوم)، امید بابایی نیک پی (نفر سوم)
|