عنوان	تأثیر تمرین ترکیبی در خانه و پیادهروی بر پریشانی روا نشناختی، حافظه روزمره و توجه پایدار زنان دارای افسردگی شدید
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	فسرردگی شدید، پریشانی روانشناختی، تمرین ترکیبی، توجه پایدار، حافظه روزمره
چکیده	هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین ترکیبی در خانه و پیاده‌روی بر پریشانی روان‌شناختی، حافظه روزمره و توجه پایدار زنان دارای افسردگی شدید بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به افسردگی شدید مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی کبودرآهنگ در سال ۱۴۰۰ بودند. نمونه شامل 60 نفر بود که به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. داده ها با استفاده از مقیاس افسردگی بک (BDI)، پرسشنامه‌های استرس، اضطراب، افسردگی (DASS)، حافظه روزمره (EMQ) و آزمون رنگ و کلمه استروپ (SCWT) جمع آوری شد. هر گروه آزمایشی 24 جلسه (سه بار در هفته) تمرین کردند و گروه کنترل هیچ تمرینی دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون ANOCVA و نرم افزار SPSS-22 تحلیل شد. نتایج نشان داد که استرس، اضطراب، افسردگی، حافظه روزمره و توجه پایدار گروه پیاده‌روی و تمرین ترکیبی به‌صورت معنی‌داری بهبود یافت (05/0>P) و بین دو گروه آزمایشی تفاوت معنی‌داری در متغیرها به جز توجه پایدار وجود نداشت (05/0<P)؛ توجه پایدار گروه تمرین ترکیبی به‌صورت معنی‌داری بهتر از گروه پیاده‌روی بود (014/0=P). نتایج این مطالعه می‌تواند مفاهیم ضمنی‌ای برای طراحی تمرین ورزشی برای زنان دارای افسردگی شدید داشته باشد.
پژوهشگران	عارفه اسلامیان (نفر اول)، نسرین پارسایی (نفر دوم)