عنوان
|
شاخصههای رخداد زبانی قرآن در دوگانه «گفتار/نوشتار» با تأکید بر احادیث اهل بیت
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
گفتار، نوشتار، زبان قرآن، رخداد زبانی، سبک بیانی
|
چکیده
|
گفتاری یا نوشتاری بودن زبان قرآن از موضوعات نوپدید در قرآنپژوهی معاصر است که پذیرش هر دیدگاهی در این باب، نوع رویکرد به کلام الهی و فهم آن را متفاوت میسازد. با وجود نگارش آثاری چند پیرامون این موضوع، بسیاری از نگاشتهها به تمایز میان دوگانه «گفتار/نوشتار» با دوگانه «گفتاری/نوشتاری» توجه نکرده و لذا دچار خلط بین مفهوم «نوشتار» و «نوشتاری» از یک طرف و مفهوم «گفتار» و «گفتاری» از طرف دیگر شدهاند. جستار حاضر در روشی توصیفی-تحلیلی با تبیین تفاوت میان دوگانههای مذکور و تفکیک حوزه پژوهش هر کدام، قرآن را به مثابه رخداد زبانی لحاظ کرده و مبتنی بر روایات به بررسی شاخصههای آن در دوگانه «گفتار/نوشتار» پرداخته است. بررسی انجام گرفته نشان میدهد قرآن کریم تلفیقی از شاخصههای گفتار همچون حضوری بودنِ رابطه زبانی، وابستگی زیاد به واحدهای زبرزنجیری و شاخصههای نوشتار مانند تعیّن پیشانزولی متن، یکسویه بودن ارتباط زبانی را دارا میباشد.
|
پژوهشگران
|
امید قربانخانی (نفر اول)، محمد علی تجری (نفر دوم)، محمد کاظم رحمان ستایش (نفر سوم)
|