عنوان
|
راهکارهایبینشی درمان تفاخر در تربیتقرآنی با تأکید بر آرای تفسیری علامهطباطبایی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
تفاخر، فخرفروشی، راهکاربینشی، قرآن، علامهطباطبایی
|
چکیده
|
از جمله اموری که روابط اجتماعی سالم را تهدیدمیکند، حاکمیت فرهنگ تفاخر بر این روابط است. رفتارهای فخرفروشانه که در هر عصر و فرهنگی با جلوههای متفاوتی ظاهر میشوند، در جوامع امروزین با رشد مادیگرایی، تنوّع و تکثّر بیسابقهای یافتهاند. نظر به آنکه جامعه عصر نزول نیز مبتلا به این رذیله اخلاقی-اجتماعی بوده و در پرتوی معارف قرآن توانسته مدار روابط اجتماعی را از خودبرتربینی، تفوّقطلبی و فخرفروشی به تواضع، فروتنی و مساوات تغییر دهد، پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-تحلیلی به بررسی راهکارهای درمان تفاخر از منظر قرآنکریم پرداختهاست و با توجه به آنکه خاستگاه تمام کنشهای رفتاری انسان، بینشها و نگرشهای او میباشد، راهکارهای مزبور را در حوزه بینش بررسی کردهاست. همچنین به جهت جایگاه علمی و رویکرد تربیتی-اجتماعی تفسیر المیزان، آرای علامهطباطبایی را در مطالعه محور قرار دادهاست. براساس یافتههای پژوهش قرآن نگرش انسان را در سه محور؛ نسبت به خدا، نسبت به خود و نسبت به خلقت اصلاح نمودهاست. قرآن با معرفی خداوند به عنوان منشأ حقیقی قدرت، مکنت و عزّت، انسان را از اتّکا و مباهات به امکاناتش منصرفمیکند. همچنین با تنبّه انسان نسبت به کرامتها و ضعفهایش از یکطرف او را از دلبستگی به امور مادی رهانیده و از طرف دیگر از تکبّرورزی محفوظ میدارد. در جهانبینی قرآن ارزش حقیقی نه برخورداری مادی بلکه ایمان و عمل صالح دانستهشده و زندگی دنیا تنها یک بازی با نقشها و امکانات موقّت است. بهرهمندیهای دنیا از منظر قرآن تنها مایۀ امتحان الهی هستند لذا از ارزش ذاتی برخوردار نیستند.
|
پژوهشگران
|
امید قربانخانی (نفر اول)، محسن رفعت (نفر دوم)، سید محمود طیب حسینی (نفر سوم)
|