عنوان	عنوان: بررسی آلودگی های انگلی کبدی و ریوی دامهای کشتاری همدان درسال 1402 و 1403
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	کلمات کلیدی: بیماری های انگلی ، کبد، ریه، گاو، گوسفند، همدان
چکیده	مقدمه و هدف: نشخوارکنندگان بزرگ (گاو) و کوچک (گوسفند و بز) منابع اصلی پروتئینی مصرفی انسان با منشاء دامی کشور را تامین می نمایند و بیماریهای انگلی کبدی و ریوی آنها مورد توجه اند زیرا سبب بروز ضررهای اقتصادی فراوان به صورت مستقیم و غیر مستقیم به صنعت دامپزشکی و بهداشت و سلامت عمومی میگردند. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی از اوایل دیماه 1402 لغایت اوایل تیرماه 1403 صورت گرفت .در مجموع 43 نمونه کبد و ریه گوسفند و گاو به صورت ماکروسکوپی بررسی گردید و تعداد انگل و نوع انگل در هر عضو طبق کلیدهای تشخیصی ، شناسایی و ثبت شد. مشخصات ماکروسکوپی هر نمونه شامل رنگ پریدگی، کلیسفیه شدن ، پرخونی نیز ثبت گردید. در مورد سن و جنس حیوان مورد مطالعه اطلاعات دقیقی حاصل نشد زیرا نمونه ها پس از کشتار، از کشتارگاه همدان به آزمایشگاه انگل شناسی منتقل می گردید. نتایج: در فصل زمستان آلودگی گاو بطور معناداری بیشتر بود بطوریکه 25 درصد از نمونه‌های کبد گاو همزمان آلوده به فاسیولا و کیست هیداتیک و 81 درصد آنها همزمان آلوده به کیست هیداتیک، دیکروسولیوم و فاسیولا جیگانتیکا و 7/3 درصد نمونه‌ ریه آلوده به کیست هیداتیک گزارش شد. در فصل بهار آلودگی در گوسفند بصورت معناداری بالاتر بود، بطوریکه 63/29درصد نمونه‌های کبد همزمان آلوده به دیکروسولیوم و کیست هیداتیک و 25 درصد آنها همزمان آلوده به تنیا تنیه کولیس و کیست هیداتیک بودند. همچنین 75/18 درصد ریه ها آلوده به کیست هیداتیک بودند. نتیجه گیری: بیماری های انگلی در نشخوارکنندگان بزرگ و کوچک منطقه شیوع نسبتا بالایی دارد . از طرف دیگربه دلیل زئونوز بودن اینگونه بیماریها, بکارگیری روش های مدیریتی مناسب جهت پیشگیری و کنترل بیماری های انگلی توسط سازمان دامپزشکی ضروری است.
پژوهشگران	زینب صادقی دهکردی (نفر اول)، ثنا نایبی فر (نفر دوم)، امیرحسین دادستدی مقدم (نفر سوم)، فاطمه نیک بین (نفر چهارم)