مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه تاثیر ترکیب تمرینات ثباتی- تنفسی با تمرینات ثباتی بر فعالیت عضلانی، راستا و الگوی حرکتی کتف در دختران نوجوان دارای سندروم متقاطع فوقانی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	سندروم متقاطع فوقانی، تمرینات ثباتی، تمرینات تنفسی، راستا، الگوی حرکتی، فعالیت عضلانی، نوجوانی
چکیده	مقدمه: سندروم متقاطع فوقانی یکی از رایج‌ترین مشکلات وضعیتی در بین نوجوانان بوده و با سرعت بسیاری رو به فراگیر شدن است. تاکنون در زمینه‌ی درمان افراد مبتلا به این عارضه روش‌های متعددی بکار گرفته شده است. هدف پژوهش حاضر نیز، مقایسه‌ی اثربخشی تمرینات ثباتی کتف و تمرینات ترکیبی ثباتی-‌تنفسی بر راستا، فعالیت عضلانی و الگوی حرکتی کتف در دختران نوجوان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی بود. روش تحقیق: به منظور انجام این تحقیق، 49 دانش‌آموز دختر (با دامنه سنی 15-12 سال) بصورت هدفمند و تصادفی در دو گروه تمرینات ثباتی (24) و تمرینات ترکیبی (25) قرار گرفتند. هر دو گروه به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته تمرین دریافت کردند. در هر جلسه آزمودنی‌های گروه‌های ثباتی و ترکیبی به ترتیب به مدت 50 دقیقه و70 دقیقه تمرین دریافت نمودند. ارزیابی کایفوز توسط خط‌کش منعطف، سربه‌جلو و شانه‌گرد با روش عکسبرداری و نرم‌افزار کینوویا، فعالیت عضلانی بوسیله بررسی‌های مربوط به الکترومایوگرافی و الگوی حرکتی کتف توسط آزمون دیسکنزی در دو مرحله، قبل و پس از مداخله صورت گرفت و داده‌ها مورد مقایسه قرار گرفتند. از آزمون‌های تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری به منظور بررسی تعامل بین زمان و گروه و مقایسه‌های زوجی جهت تحلیل داده‌های درون و بین‌گروهی در سطح معناداری (05/0 P≤) استفاده شد. نتایج: بطور کلی در جریان تحقیق حاضر، در آزمودنی‌های هر دو گروه ثباتی و ترکیبی، بهبود معناداری صورت گرفت؛ اما یافته‌های مرتبط با گروه ترکیبی بهبود بیشتری را نشان دادند. بنابراین می‌توان گفت اعمال هشت هفته تمرینات ترکیبی ثباتی‌-تنفسی در بهبود راستای سر و مهره‌های گردنی-پشتی (شامل سربه‌جلو، شانه‌گرد و کایفوز)، کاهش میانگین فعالیت عضلانی عضله‌ی ذوزنقه فوقانی، افزایش میزان فعالیت عضلات ذوزنقه میانی، ذوزنقه تحتانی، دندانه‌ای قدامی و دلتوئید و بهبود الگوی حرکتی کتف اثر بسزائی داشته است. هر چند تمرینات مذکور بر زمان شروع فعالیت عضلات تاثیر معناداری نداشته است. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی مداخله تمرینات ثباتی و ترکیب ثباتی-تنفسی مورد استفاده در پژوهش حاضر بر متغیرهای مورد مطالعه، پیشنهاد می‌گردد فیزیوتراپ‌ها و درمانگران ورزشی بمنظور اصلاح افراد مبتلا به سندروم متقاطع فوقانی تمرینات مورد استفاده در تحقیق حاضر را بکار برند. بنظر می‌رسد پروتکل تمرینات ترکیبی ثباتی-تنفسی با درمان یکپارچه‌ی متغیرهای راستا، فعالیت عضلانی و الگوی حرکتی کتف، توجه جامعی بر فاکتورهای دخیل در بروز این عارضه داشته و بصورت زنجیره‌وار اصلاح متغیرهای مشهود در این عارضه را در پی داشته ‌است
پژوهشگران	فرزانه ساکی (استاد راهنما)، مریم نعمتی (دانشجو)، بهداد تحیری (استاد مشاور)