عنوان	مجموعه گرانیتوئیدی عزیزآباد-هزارخانی در شمال شرق سنقر: نشانه‌ای از رخداد فرورانش و تنوع ماگمایی در قوس قاره‌ای سنندج- سیرجان
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	قوس آتشفشانی، کالک‌آلکالن، پوسته، متابازیت، آمفیبولیت، کرمانشاه.
چکیده	منطقه مورد مطالعه در شما سنندج- سیرجان، در شمال شرقی سنقر (استان کرمانشاه) واقع شده است. بر اساس مشاهدات صحرایی و داده‌های کانی‌شناسی، گرانیتوئید کالک آلکالن عزیزآباد-هزارخانی نوع I از گرانیت‌ها، مونزونیت‌ها و دیوریت‌ها و با حجم کمتر سنگ‌های گابرویی تشکیل شده است. تغییرات فراوانی عناصر اصلی و کمیاب پیوسته نیست و بنابراین منشأ هم‌ماگمایی را پیشنهاد نمی‌کند. بر اساس شواهد ژئوشیمیایی، نمونه‌ها از عناصر ناسازگار مانند Th، Rb، La، Ce و Nd غنی‌شده و از Nb، Ti و Eu تهی‌شدگی داشته و همچنین دارای سرشت متاآلومینه هستند. این ویژگی‌ها نقش پوسته قاره‌ای و مذاب‌های حاصل از پوسته را منعکس می‌کند. نمودارهای متمایزکننده زمین‌ساختی نشان می‌دهد این مجموعه متعلق به قوس آتشفشانی و مربوط به محیط حاشیه فعال قاره‌ای هستند. باا توجه به تاریخچه زمین شناسی این ناحیه، می‌توان آن را به فرورانش پوسته اقیانوسی نئو تتیس به زیر میکروپلیت ایران مرکزی نسبت داد. پیشنهاد ما این است که ماگماهای گوشته بازالتی پریشان و دروازه ممکن است گرمای مورد نیاز برای ذوب جزئی سنگ‌های منشأ مختلف مانند آمفیبولیت‌ها، متابازیت‌ها و متاآندزیت‌ها رااز طریق انتشار گرما فراهم کرده باشند.
پژوهشگران	اشرف ترکیان (نفر اول)، سارا دامچین مشاک (نفر دوم)، محسن محمدی (نفر سوم)