عنوان	عاملیت یادگیرنده در عصر دیجیتال
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	عاملیت، یادگیرنده، عصر دیجیتال
چکیده	با توجه به سرعت تغییر، جامعه قرن 21 نیازمند مجموعه مهارت‌های جدیدی است، که اغلب در تضاد کامل با مهارت‌های ترویج شده در سیستم‌‌های آموزشی سنتی است. برای پر کردن شکاف بین آموزش سنتی و نیازهای جامعه قرن بیست و یکم یادگیرندگان بیاد بیاموزند که چگونه که چگونه با انتخاب‌های آگاهانه در مورد یادگیری خود از طریق عاملیت، خود را با تغییر وفق دهند. هر محیطی پتانسیل تبدیل شدن به یک محیط یادگیری را دارد و دانش آموزان موفق کسانی خواهند بود که مهارت انطباق محیط (یادگیری) را با نیازهای فردی خود دارند. بنابراین، فراگیران باید نقاط قوت و ضعف خود را درک کنند و راهبردهایی را برای حمایت از یادگیری خود شناسایی کنند. بنابراین ما نیاز داریم که یادگیرندگانی را که ـ خود تعیین می‌کنند ـ پرورش دهیم که می‌توانند پیشرفت خود را کنترل کنند. با ظهور فناوری‌ها و گسترش آموزش الکترونیکی، یادگیرندگان نقش فعال‌تری دارند. این تحولات شرایط بهتری برای افزایش عاملیت یادگیرندگان ایجاد کرد. به طوری‌که که فناوری مفهوم سنتی« یادگیری بر اساس حافظه» را به سوی« یادگیری خلاق و پویا» هدایت کرده است. شیوه‌های متفاوت آموزش الکترونیکی، بازاندیشی در نقش یاددهندگان و یادگیرندگان و فرایند یاددهی ـ یادگیری را می‌طلبد. آموزش الکترونیکی بر بستر فاوا رقم می-خورد از یک سو می‌تواند ارتقاء دهنده درجه آزادی و قدرت انتخاب یادگیرندگان در فرآیند یاددهی - یادگیری باشد و از سوی دیگر یادگیرندگانی در این نوع از آموزش موفق‌ترند که از درجات بالاتری از انتخابگری مسئولانه برخوردار باشند. پژوهش حاضر با تاملی بر مفهوم عاملیت و عاملیت یادگیرندگان، مولفه‌های مهم عاملیت یادگیرندگان در محیط آموزش الکترونیکی که شامل: خودکارآمدی، خودتنظیمی، هدفمندی و پیش‌نگری همچنین راه‌های افزایش عاملیت یادگیرندگان که شامل: مدرسان، انتخاب، بحث و مشارکت، همتا ارزیابی، خودارزیابی و پروژه‌ها می‌باشد را تشریح نموده است.
پژوهشگران	اعظم رضایی کرامت (نفر دوم)