|
عنوان
|
چالش های زیست محیطی و تغیر اقلیم ناشی از کاربرد بسته بندی های نانوپلیمری و زیست تجزیه پذیر در صنایع غذایی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
بسته بندی، زیست تجزیه پذیر، سلامت، ضد باکتریایی، مواد غذایی
|
|
چکیده
|
با توجه به اتکای جهانی به مواد مبتنی بر پتروشیمی در تولید پلاستیک‌های بسته‌بندی مواد غذایی و پیامد-های منفی زیست محیطی آن‌ها، انتظار می‌رود تحقیق و توسعه بیشتری در زمینه استفاده از پلیمر‌های زیستی صورت گیرد. در واقع بهبود در اثربخشی مواد بسته‌بندی می‌تواند به جلوگیری از پاتوژن‌های غذایی و کاهش ضایعات محیطی کمک کند. بیوپلیمرهای طبیعی و بهره‌گیری از فناوری نانو در صنعت بسته‌بندی امکان ایجاد مواد کامپوزیتی جدید، با کارایی بالا، وزن سبک و سازگار با محیط‌زیست را فراهم می‌کند. یک بسته‌بندی مطلوب از لحاظ انتخاب پلیمر، تضمین ایمنی مواد غذایی را در طول بازاریابی ارائه می‌دهد. نانو مواد کامپوزیت ضدمیکروبی مانند فلز، اکسید فلز و نانومواد مبتنی بر گرافن در ترکیب با پلیمر‌های زیستی از جنس پلی ساکارید و پروتئین می‌تواند خطر شیوع بیماری‌های ناشی از غذا را کاهش دهد، ایمنی و کیفیت مواد غذایی را بهبود بخشد و تلفات محصول را به حداقل برساند و در عین حال ضایعات را کاهش دهد و پایداری را حفظ کند. با پیشرفت فناوری نانو در صنعت غذا باید به این نکته توجه داشت که قرار گرفتن در معرض نانو مواد ممکن است از طریق تولید گونه‌های فعال اکسیژن منجر به بروز طیف وسیعی از اثرات حاد و مزمن شامل التهاب و تشدید بیماری آسم، مسمومیت، فیبروز، بیماری التهابی مزمن و حتی سرطان شود. اگرچه اثرات سمیت نانو مواد برموجودات زنده، سلامتی انسان و محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است. با این وجود هنوز ابهامات زیادی درباره اثرات و مکانیسم سمیت نانو مواد وجود دارد. بنابراین شناخت کامل نانومواد و اثرات سمیت وعوامل موثر بر آن ضروری است. با این حال، فناوری نانو پتانسیل بسیار زیادی در ایجاد محصولات ایمن و پایدار برای مبارزه با اثرات تغییرات اقلیمی داشته و نیاز به تحقیقات گسترده‌تری در زمینه استفاده از نانو مواد در صنایع غذایی و ارتباط آن با سلامت جامعه و محیط می‌باشد
|
|
پژوهشگران
|
نرگس شیرنوش (نفر اول)، آریو امامی فر (نفر دوم)
|