عنوان
|
امکان سنجی ایجاد مراکز گردشگری در مناطق عشایری استان همدان
|
نوع پژوهش
|
جذب گرنت
|
کلیدواژهها
|
امکان سنجی، گردشگری عشایری، استان همدان
|
چکیده
|
قدمه وبیان مساله:کوچ نشینی کهن ترین شیوه زیست بشر است که پا برجا بودن آن تا عصر حاضر از بزرگ ترین جاذبه های این شیوه معیشت است. دیدنی های زندگی کوچ نشینی می تواند جذابیت های بسیاری برای گردشگران داخلی و خارجی داشته باشد و به صنعت گردشگری کشور کمک نماید. در این میان گردشگری عشایری ابزاری مناسب برای احیای نواحی عشایری و توسعه گردشگری در یک منطقه می باشد. مساله اصلی اینجاست که توسعه گردشگری عشایری نیازمند برنامه ریزی و انجام مطالعات دقیق و کاربردی است. در این خصوص، یکی از اقدامات لازم امکان سنجی استقرار مراکز گردشگری در نواحی مختلف عشایری کشور می باشد. بنابراین، ضرورت دارد که برنامه ها براساس شناخت و ارزیابی توان محیطی صورت گیرد تا هم بهره برداری درخور و مستمر از محیط انجام شود و هم ارزش های طبیعی محیط حفظ شود. استان همدان با دارا بودن 72 مرکز زیست بوم عشایری دارای جمعیتی نزدیک به 14 هزار نفر عشایر می باشد. با توجه به وجود زیست بوم های عشایری متنوع در سطح استان، این تحقیق سعی دارد با شناسایی قابلیت ها و ظرفیت های نواحی عشایری استان همدان، به طور ویژه به بررسی امکا ن سنجی ایجاد مراکز گردشگری عشایری در استان بپردازد. روش تحقیق: پژوهش حاضر با توجه به هدف از نوع تحقیقات کاربردی است که با استفاده از راهبردهای پژوهش آمیخته (از نوع اکتشافی با تقدم زمانی کیفی) انجام پذیرفته است. در تحقیق کیفی از روش های مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند و مشاهده مستقیم استفاده شد. در بخش کمی از ابزار پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل مطلعین محلی و کارشناسان مرتبط با گردشگری عشایری در استان همدان می باشند. در بخش کیفی تعداد نمونه های با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و نظری تعداد 21 نفرتا دستیابی به اشباع نظری انتخاب شدند. در بخش کمی تعداد نمونه کارشناسان 80 نفر و تعداد مطلعین محلی شامل عشایر منطقه مورد مطالعه نیز 150 نفر برآورد شدند. این تحقیق طی چهار فاز اصلی به انجام رسیده است. در فاز اول، گردشگری عشایری و وضعیت موجود از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفت. در فاز دوم به ارزیابی جاذبه های گردشگری در مناطق عشایری استان همدان با استفاده از ترکیبی از روش های اسنادی و کیفی پرداخته شده است. در فاز سوم با استفاده از تحلیل سوات (SWOT)، تاپسیس (TOPSIS)
|
پژوهشگران
|
رضا موحدی (نفر اول)، مهرداد پویا (نفر دوم)
|