|
عنوان
|
رابطه فعالیت بدنی در دوران پاندمی کووید 19 با امید به زندگی و رضایت از زندگی سالمندان
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
سالمندان، کووید ۱۹، فعالیت بدنی، رضایت از زندگی، امید به زندگی
|
|
چکیده
|
هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه فعالیت بدنی در دوران پاندمی کرونا 19 با امید به زندگی و رضایت از زندگی سالمندان با ارائه یک مدل ساختاری بود. روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود که به صورت مقطعی در سال 1400 صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش را تمامی سالمندان مرد بالای 60 سال شهر همدان تشکیل دادند. تعداد 391 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس و از تمامی اماکن عمومی شهر همدان به عنوان نمونه انتخاب شدند و به سؤالات پرسشنامه بین‌المللی فعالیت جسمانی، رضایت از زندگی و امید به زندگی بزرگ‌سالان پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS26 و Smart PLS3 به روش معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که 2/54 درصد از افراد فعالیت بدنی کم، 6/37 درصد متوسط و 2/8 درصد فعالیت بدنی شدید داشتند. فعالیت بدنی در دوران کرونا تأثیر مثبت و معناداری بر رضایت از زندگی (01/0>P) و امید به زندگی (01/0>P) داشته است. بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر به نظر می‌رسد اگر سالمندان به انجام فعالیت‌های بدنی بپردازند پیامدهای آن افزایش امید و رضایت از زندگی در دوران کرونا خواهد بود.
|
|
پژوهشگران
|
سجاد مومنی (نفر اول)، جلال دهقانی زاده (نفر دوم)
|