مشخصات پژوهش

عنوان	اهداف اصلی ساسانیان در اجرای سیاست کوچ اقوامِ مغلوبه و اسیران
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	ایران، کوچ اقوام، اقوامِ مغلوبه، اسیران، مرزبانی، دولت ساسانیان
چکیده	یکی از تدابیر مهمی که در تاریخ ایران باستان نزد فرمانروایان متداول بوده است، کوچاندن اقوامِ سرکش و اسیران جنگی از منطقه ای به منطقه دیگر بوده است، سیاستی که بارها در ایران باستان و به روزگار شهریاران ساسانی به کار گرفته شده است. بر این اساس از مسائل مهم مورد بررسی در این پژوهش آن است که دریابیم ساسانیان به چه دلایل و در پی چه اهداف مهمی اقدام به جابه جایی اقوام سرکش، یاغی و هم‌چنین اسیران نموده ‌اند؟واینکه نتایج انتقال اسیران و اسکان دادن اجباری آنهاچه بوده است؟ . بدین روی در پاسخ به مسائل مزبور با بررسی منابع مکتوب و مطالعات مبتنی بر متون تاریخی و با بهره‌گیری از شیوه پژوهش‌های تاریخی و رهیافت توصیفی-تحلیلی، نتایج حاصله از تحقیقات عبارت است از این که با کوچاندن برخی اقوام از خاستگاه اصلی به مناطق دیگر دردسرها و آشوب‌هایی که این اقوام و طوایف در سکونتگاه اولیه خویش برای حکومت و مناطق اطراف پدید می آوردند، از بین می رفت. از سویی در برخی موارد ساسانیان با سیاست کوچاندن شماری از اقوامِ مغلوب و هم‌چنین اسیرانی که در جنگ‌ها می گرفتند، سعی در «رفع کمبود نیروی انسانی» و هم‌چنین «تغییر در ترکیب جمعیت شهرها» داشتند و گاهی نیز به منظور «بهره‌بری از توان و مهارت‌های اسیران» برخی کوچ دادنهای اجباری در دوران ساسانی الزام‌آور بوده استآور . با این حال یکی از دلایل اصلی کوچاندن این افراد برای «دفاع از سرحدات» بود؛ بدین منظور ساسانیان به منظوردفاع از مرزها یکی از راهکارهای مهم و موثر را سکونت اسیران و خاندان‌های جنگاور و مغلوبه(متخاصم) در مناطق مرزی برای دفاع از قلمرو در برابر مهاجمان می دانستند.
پژوهشگران	حمید کاویانی پویا (نفر اول)