مشخصات پژوهش

عنوان	بزهکاری اطفال و نوجوانان در پرتو نظریۀ معاشرت های ترجیحی؛ مطالعه موردی شهر همدان
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	بزهکاری، اطفال، نوجوانان، معاشرت، هم زیستی
چکیده	به باور اندیشمندان بزرگی مانند گابریل تارد و ادوین ساترلند، یکی از مهم ترین علل بروز بزهکاری در میان اطفال و نوجوانان، هم نشینی و معاشرت با سایر افراد است. نظریه ی معاشرت های ترجیحی ساترلند نیز تبیینی علمی و نسبتاً جامع از این مسأله دارد. فارغ از تأثیر اختلالات روانی و رفتاری مانند اختلال سلوک، هم نشینی اطفال و نوجوان با افراد بزهکار که ناشی از غفلت و عدم توجه خانواده است، می تواند موجب کسب صفات مجرمانه از آنان شود. این افراد بزهکار، گاهی دوستان، هم سالان، اعضای خانواده یا سایر اطرافیان هستند که با رفتار خویش، آموزگار بزهکاری برای دیگرانند. ‎ مکان هایی نظیر محله یا مدرسه و وجود چند دانش آموز بزهکار در آن، بسترساز انتقال روش های بزهکاری به سایر دانش آموزان است تا با انجام رفتارهای ضداجتماعی، به اهدافی مانند جلب توجه و امثال آن برسند. خشونت، اعتیاد به مواد مخدر، سرقت، نزاع، فرار از خانه و خودکشی، از شایع ترین انواع بزهکاری ها در سنین پایین هستند که منابع معتبر علمی و مطالعات میدانی پژوهشگران، حکایت از تأثیر مستقیم رفتار دوستان و نزدیکان در یادگیری و انجام این رفتارها دارد. ‎مطالعه ی محتوای پرونده های کیفری اطفال و نوجوانان در محاکم شهر همدان شامل بیست پرونده و تجربه ی قضات این شعب نیز نشان می دهد که هم نشینی و معاشرت با سایرین، تأثیر بسزایی در انتقال روش های بزهکاری در سنین پایین داشته و موجب بروز بزهکاری ها و جرایم متعددی مانند سرقت و نزاع شده است. پایش و نظارت خانواده بر شبکه ی دوستان فرزندان، می تواند تا حد زیادی از تأثیرات منفی معاشرت ها در سنین پایین جلوگیری کند. علاوه بر آن، شناسایی مناطق جرم خیز و اتخاذ تدابیر اجتماعی خاص از سوی نهادها و متولیان، در کاهش نرخ بزهکاری اطفال و نوجوانان مؤثر است.
پژوهشگران	علیرضا تقی پور (استاد راهنما)، علی نجفی (دانشجو)