|
چکیده
|
این سخنرانی در آستانه ی تصویب قانون برنامه ی هفتم توسعه ی کشور در مجلس با تمرکز به مباحث فناوری و نقش جهاد دانشگاهی ایراد شد و بیان شد که مأموریت محور کردن جهاددانشگاهی بسیار خوب است و آژانس های علم و فناوری در کشورهای پیشرفته نیز چنین هستند، جهاددانشگاهی مرکز یک شبکه است که می تواند واحدهای تحقیق و توسعه بنگاه های اقتصادی را در جهت توسعه فناوری هدایت کند. جهاددانشگاهی با وجود داشتن پژوهشگاه های تحت مالکیت، ممکن است فناوری هایی را هم توسعه دهد اما کارکرد اصلی آن مرکز شبکه بودن و تسهیل گری در مقیاس ملی است به طوریکه واحدهای تحقیق و توسعه درون صنعت را به شبکه آزمایشگاه های دانشگاهی کشور و مراکز تأمین مالی و دیپلماسی علمی و ... متصل کند. در نظام سیاست گذاری ایران، توسعه رویکردهای مبتنی بر فشار علم و دانشگاه بیشتر از کشش تقاضا است در صورتی که کشش تقاضا یعنی کشش فناوری از سمت بنگاه، تصریح کرد: باید بین این دو توازن و تعادل ایجاد کرد، اگر این تعادل برقرار نشود بودجه ای که صرف فناوری و توسعه آن می کنیم به علت منجر نشدن به محصول و ارزش اقتصادی هدر خواهد رفت و به نظر می رسد وظایف محوله به جهاددانشگاهی را هم باید بر همین مبنا بازنویسی کرد.
|