|
عنوان
|
بهینه سازی سایه بان استاتیک برای کنترل تابش خیره کننده خورشید و استفاده بهینه از نور روز )نمونه موردی: یک آتلیه معماری در دانشگاه بوعلی سینای همدان(
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
آسایش بصری، بهینه سازی چند هدفه، تابش خیره کننده، سایبان استاتیک، سایه اندازی، نور روز
|
|
چکیده
|
در بسیاری از فضاهای تحصیلی علی رغم مصرف بالای انرژی الکتریکی در بخش روشنایی، آسایش بصری کافی وجود ندارد. نخستین عامل محیطی که برای هر نوع فعالیت ضروری است نور و روشنایی می باشد که بر کارایی و سطح هوشیاری کاربران تاثیر مثبت دارد. از آنجا که نور و معماری دو موضوع جدایی ناپذیر هستند این سوال مطرح می شود که چگونه می توان بهره وری از نور روز و کیفیت آن را در ساختمان های آموزشی بهبود بخشید. آخرین یافته ها در این موضوع نشان می دهد استفاده از سایه بان های خارجی و اندازه مناسب پنجره در ساختمان دو پارامتر اصلی بر افزایش و بهبود شرایط آسایش در محیط های کاری ساختمان های آموزشی می باشد. نور بیش از حد خورشید می تواند به بدن آسیب برساند، راحتی بصری ساکنین را از بین ببرد و آزار دهنده باشد و باعث خیره گی شود. در این راستا برای کنترل تابش خیره کننده خورشید و استفاده بهینه از نور روز با توجه به ثابت بودن ابعاد، ارتفاع و جهت پنجره آتلیه، سعی کرده ایم در پژوهش پیش رو به بهینه سازی سایه بان های جبهه جنوب غربی از طریق بهینه سازی چند هدفه پتانسیل سایه زنی سایه بان استاتیک بپردازیم. که با در نظر گرفتن تیپ سایه بان های موجود در منطقه، سایه بان افقی را مد نظر قرار داده ایم و متغییرهایی را برای سایه زنی کنترل شده و نور بهینه مورد بررسی قرار داده ایم که شامل؛ عمق سایه بان ها و تعداد شیدرهای آن ها و نحوه چیدمان آتلیه می باشد. همچنین به تفصیل نتایج یک سایبان بهینه در جبهه ی جنوب غربی آتلیه در ارتباط با نحوه ی چیدمان آتلیه مورد بررسی قرار می گیرند تا بهینه ترین حالت بدست آید.
|
|
پژوهشگران
|
صفا اژدری (نفر اول)، اسرا ناصری (نفر دوم)، محمدمهدی مولائی (نفر سوم)
|