|
عنوان
|
هنر مرصع کاری در دوره هخامنشی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
دوره هخامنشی، مرصعکاری، زیورآلات شخصی، فلزکاری هخامنشی
|
|
چکیده
|
دوره هخامنشی یکی از برجستهترین دورههای تاریخی ایران می باشد و هنر این دوره، در تمامی زمینهها، پیشرفت جالب توجهی را دارا بوده است. یکی از این هنرها جواهرسازی است و آثار شاخصی از گنجینهپاسارگاد، گنجینه جیحون، مقبره شوش و همچنین مناطق دیگر طی کاوشهای مجاز و غیرمجاز بهدست آمدهاند. این زیورآلات از تکنیک های خاصی بهره می بردند و در میان آنها، مرصعکاری محبوب بود و تکنیکی بود که به کار هنرمند جلوه خاصی میبخشید. هدف این پژوهش شناخت هنر مرصعکاری و تکنیک های آن و همچنین سبکشناسی آثار در دوره هخامنشی بوده است. این نوشتار با بررسی آثار ترصیع شده هخامنشی به شناخت تکنیک ها و روش های جایگذاری سنگ بر روی زیورآلات پرداخته و همچنین با تکیه بر پیشینه این هنر در تمدن های دیگر به سبکشناسی این تکنیک در دوره هخامنشی نیز پرداخته است. پژوهش حاضر بنیادی است و رویکرد آن توصیفی تحلیلی می باشد و اطلاعات مربوطه از روش کتابخانهای گردآوری شده اند. همچنین برای شناخت بهتر این تکنیک در هنر امروزه، به کارگاه مرصعکاری نیز مراجعه شده است. در شناخت نحوه ساخت این اشیاء با چندین تکنیک مانند لحیمکاری، چکشکاری و ریختهگری بر خوردیم و همچنین انواع نحوه جایگذاری سنگ (ماده چسباننده و چکش و اسکنه) بر روی طلا بررسی شده است. سبک ساخت این اشیاء عموما در تمام دورهها یکسان بوده است اما در دوره هخامنشی هنرمند با بهکار بردن این تکنیک در قسمت بال ها و جزئیات بافت بدن حیوانات، باعث شناخت سبک خاصی در این اشیاء شده است.
|
|
پژوهشگران
|
کاظم ملازاده (استاد راهنما)، عاطفه قاضی (دانشجو)
|