مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه تجربه زیسته اخلاق آموزش الکترونیکی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	اخلاق، تجربه زیسته، آموزش الکترونیکی
چکیده	زمینه: با شروع بیماری کرونا و توسعه محیط های آموزش الکترونیکی و عدم تطابق رشد اخلاق مبتلا به این محیط، پرداختن به مباحث اخلاقی در حوزه آموزش الکترونیکی ضروری به نظر می رسد. با درک این مهم، پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه زیسته اخلاق آموزش الکترونیکی انجام شده است. روش:. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی از نوع پدیدارشناسی انجام شده است جامعه آماری کلیه مدارک و اسناد بالادستی در زمینه اخلاق آموزش الکترونیکی و کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا ورودی( 97، 98، 99) که نمونه گیری هدفمند و ملاک گذراندن یک ترم به صورت الکترونیکی و در دسترس انتخاب و ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته که در مصاحبه 25 اشباع انجام شد . داده های حاصل از مصاحبه با نرم افزار مکس کیودا(12) کدگذاری و مقوله بندی شدند. یافته ها: با تجزیه و تحلیل یافته ها 23 مقوله فرعی و 7 مقوله اصلی در بعد یاددهندگان، 7 مقوله فرعی و 2 مقوله اصلی در بعد یادگیرندگان، 4 مقوله فرعی و 1 مقوله اصلی در بعد تکنولوژی، 25 مقوله فرعی و 7 مقوله اصلی در بعد دانشگاه بدست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد داشتن رویکرد تدریس فرایند محور، فراهم آوردن زمینه های تعاملات(شناختی، اجتماعی، عاطفی) و همچنین سابقه کار با فناوری در اخلاق آموزش الکترونیکی اثرگذار می باشد. در نهایت بین دیدگاه دانشجویانی که شروع تحصیل ایشان با آموزش الکترونیکی بوده با دیدگاه دانشجویانی که در حین تحصیل و به علت پاندمی کرونا از آموزش حضوری به آموزش الکترونیکی منتقل شده اند، به لحاظ ارزیابی اخلاق در آموزش الکترونیکی تفاوت هایی وجود داشت؛ به طوری که گروه دوم آموزش الکترونیکی را با تجارب زیسته خود در طول آموزش حضوری مقایسه می کردند.
پژوهشگران	اعظم رضایی کرامت (نفر اول)، فرامرز محمدی پویا (نفر دوم)، عظیمه سادات خاکباز (نفر سوم)