عنوان	مدلسازی عددی برش سنگ با جت آب ساینده به منظور تعیین محدوده بهینه پارامترهای مؤثر بر عمق و حجم برش
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	جت آب ساینده برش سنگ روش اجزاء محدود روش هیدرودینامیک ذرات روان
چکیده	در این تحقیق به منظور افزایش راندمان و بهبود کیفیت برش سنگ ها توسط جت آب ساینده، محدوده بهینه پارامتر های مؤثر بر برش از طریق مدل سازی جریان پر سرعت دوفازی (آب و ساینده) بررسی شده است. فرآیند برش سنگ توسط جت آب ذره ای به روش اجزاء محدود- هیدرودینامیک ذرات روان شبیه سازی شده است. برای این منظور اثر پارامتر های سرعت، زمان توقف، تغییر غلظت حجمی و تغییر قطر ذرات ساینده بر روی عمق و حجم برش سنگ های سیلت استون و شیل بررسی شده است. نتایج مدل سازی عددی نشان می دهد که با افزایش سرعت، مقدار عمق و حجم برش سنگ افزایش می یابد. همچنین با افزایش زمان توقف، انرژی مصرفی جت آب برای برش سنگ بیشتر می شود که منجر به افزایش عمق و حجم برش خواهد شد. با افزایش غلظت حجمی ذرات ساینده تا 3درصد، عمق و حجم برش با شیب ملایم افزایش یافته و بعد از آن بهبود چشم گیری در افزایش عمق و حجم برش مشاهده نمی شود. با افزایش قطر ذرات ساینده تا 1/25میلی متر برای سیلت استون و 1میلی متر برای شیل عمق و حجم برش زیاد شده و بعد از آن عمق و حجم برش ثابت مانده و یا کاهش می یابد.
پژوهشگران	ستار مهدوری (نفر اول)، پدرام بختیاری هفت لنگ (نفر دوم)، حبیب اله سایه وند (نفر سوم)