عنوان
|
تأثیر آموزش برنامه ریزی درسی مبتنی بر خودتنظیمی بر هیجان تحصیلی و باورهای انگیزشی در دانش آموزان با درگیری تحصیلی پایین
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
باورهای انگیزشی، برنامه ریزی درسی، خودتنظیمی، درگیری تحصیلی، هیجان تحصیلی.
|
چکیده
|
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش برنامه ریزی درسی مبتنی برخودتنظیمی بر هیجان تحصیلی و باورهای انگیزشی در دانش آموزان با درگیری تحصیلی پایین انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه اول دبیرستان های شیراز بود، که از بین نواحی 1-2-3-4 ناحیه 4 به صورت تصادفی انتخاب شد. و از ناحیه 4 یک مدرسه دولتی به صورت تصادفی انتخاب شد، تعداد دانش آموزان این مدرسه 387 نفر بودند. از بین این دانش آموزان 40 نفر که نمره ی درگیری تحصیلی زیر 51 داشتند، انتخاب شدند. این دانش آموزان بصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار داده شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو، تسنگ (2013)، هیجان تحصیلی پکران و همکاران (2005)، باورهای انگیزشی پینتریچ و همکاران (1991) بود. یافته های پژوهش نشان داد که اثر آموزش برنامه ریزی درسی مبتنی بر خودتنظیمی بر هیجان تحصیلی مثبت دانش آموزان با درگیری تحصیلی پایین معنادار است و میزان آن را افزایش می دهد، همچنین آموزش برنامه ریزی درسی مبتنی بر خودتنظیمی بر هیجان تحصیلی منفی دانش آموزان با درگیری تحصیلی پایین معنادار است و میزان آن را کاهش می دهد (0/01> p). آموزش برنامه ریزی درسی مبتنی بر خودتنظیمی بر باورهای انگیزشی دانش آموزان با درگیری تحصیلی پایین معنادار است و میزان آن را افزایش می دهد (0/05> p)). بر اساس نتایج این پژوهش، پیشنهاد می شود که مشاوران و معلمان برای بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از راهبرد برنامه ریزی درسی مبتنی بر خودتنظیمی استفاده کنند.
|
پژوهشگران
|
طاهره حق طلب (استاد راهنما)، زینب زارعی (دانشجو)، محمدرضا ذوقی پایدار (استاد مشاور)، رسول کردنوقابی (استاد مشاور)
|