مشخصات پژوهش

عنوان	هنجارگریزی دستوری در کلمات قصار نهج البلاغه
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	برجسته سازی، آشنایی زدایی، هنجارگریزی دستوری، حکمت های نهج البلاغه.
چکیده	چکیده هنجارگریزی، یکی از مؤثرترین روش های برجسته سازی زبان و آشنایی زدایی در متون است که بسیاری از نویسندگان و شاعران برجسته از آن بهره گرفته اند و انواع مختلفی دارد. در نهج البلاغه، از انواع مختلف هنجارگریزی استفاده شده و سبب برجستگی این اثر ادبی هنری شده است. حکمت های این کتاب ارزشمند، از مختصات فنی و ویژگی های هنری و سبکی ممتازی برخوردار است. در این نوشتار، حکمت های نهج البلاغه به لحاظ هنجارگریزی دستوری که شامل مواردی چون: ایجاز، اطناب، تقدیم و تأخیر، اعتراض، التفات و ... است، مورد بررسی واقع شده اند. هنجارگریزی های موجود در حکمت ها، سبب شده تا دو فرایند اصلی زیبایی شناسیک و رسانگی بهتر مفاهیم نمود پیدا کند و حکمت ها از کارکرد و تأثیر بسزایی برخوردار گردند. هنجارگریزیِ دستوری موجود در کلمات قصار، سبب عواملی چون: گستردگیِ معانی، رسانگی بهتر مفاهیم، افادۀ تخصیص، تاکید و تأثیرگذاری بیشتر، بزرگ نمایاندن موضوع و برانگیختن احساسات و جلب توجه بیشتر مخاطبان شده است که یکی از عوامل اصلی برجسته سازی و فصاحت و بلاغت کلام امیرمؤمنان علی (ع) به شمار می آید.
پژوهشگران	حسین چراغی وش (نفر اول)، عباد محمدیان (نفر دوم)