عنوان
|
سنوروس غیر-مغزی در یک راس بز
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
بیماری مشترک، تنیا گایگری، تنیا مولتی سپس، کیست، مرحله لاروی.
|
چکیده
|
از دیرباز کیست های سنوروس غیر-مغزی در بزها، سنوروس گایگری نامیده می شدند. به تازگی ارزیابی مولکولی سنورهای مغزی و غیر-مغزی بزها نشان داده است که مرحله لاروی تنیا مولتی سپس در مغز و سایر مکان های نابجا همگی یک گونه تک دودمانی هستند، بنابراین از نظر طبقه بندی تنیا گایگری در بزها معتبر نیست. در تیرماه 1401، یک راس بز ماده یک ساله بومی به وزن 35 کیلوگرم مشکوک به چندین آبسه در ناحیه گردن و پاها در شهرستان صحنه از توابع استان کرمانشاه مورد بررسی بالینی قرار گرفت. گرفتن تاریخچه بیمار نشان داد که این توده ها از 4 ماه پیش وجود داشته و با وجود چندین بار آنتی بیوتیک درمانی توسط دامدار، بهبودی حاصل نشده است. به جز ناله کردن در حین اجابت مزاج و وجود توده های نرم با اندازه های مختلف در عضله جوشی، ناحیه گردن، شانه، جناغ سینه و کشاله ران، در معاینه بالینی نشانه غیرطبیعی دیگری مشاهده نشد. چند توده سطحی آسپیره شدند که همگی حاوی مایع شفاف سفید متمایل به زرد بودند، با توجه به ویژگی های مایع آسپیره شده و با توجه به محل توده ها، احتمال وجود کیست های سنوروس غیر-مغزی در نظر گرفته شد. علاوه بر موارد سطحی، پس از کالبدگشایی 21 کیست با اندازه های مختلف در زیر مهره های کمر، نزدیک پریکارد، روی دیافراگم و در حفره شکمی در نزدیکی کلیه ها یافت شدند. در آزمایشگاه، مشاهده ریخت شناسی کیست ها شامل شکل، تعداد و ابعاد قلاب های رستلار نشان داد که این کیست ها سنوروس غیر-مغزی، مرحله لاروی تنیا مولتی سپس هستند. از آنجایی که سنوروزیس یکی از نگرانی های مهم مشترک بین انسان و دام نیز هست، می توان آن را از طریق اقدامات پیشگیرانه، مانند درمان ضد کرمی سگ ها و دفع مناسب لاشه های میزبان های واسط، کنترل کرد.
|
پژوهشگران
|
حسین باغنی (نفر اول)، عبدالعلی چاله چاله (نفر دوم)، علی اصغر بهاری (نفر سوم)، شهریار مهرابی (نفر چهارم)
|