|
عنوان
|
مروری بر مقاومت نسبت به داروهای ضدکرمی درنماتودهای تک سمیان ایران، اهمیت و ارائه راهکارهای مدیریتی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اسب، مقاومت دارویی، نماتود، بنزیمیدازول، آیورمکتین
|
|
چکیده
|
از ابتدای پیدایش و معرفی مقاومت دارویی در کرمها (فنوتیازین ، 1961) شیوع مقاومت دارویی در استرونگلهای کوچک اسب در کشورهای مختلف جهان به صورت پیشرونده ای گزارش شده است. امروزه مقاومت نسبت به انواع بنزیمیدازولها، ماکروسیکلیک لاکتونها و همچنین تتراهیدروپیریمیدین ها در استرونگلهای کوچک تک سمیان جهان وجود دارد. در سالهای اخیر مقاومت پاراآسکاریس اکوئوروم و اکسیوریس اکویی نسبت به آیورمکتین در حال گسترش بوده و با توجه به اهمیت بالای این انگل ها به عنوان مهمترین نماتودهای اصطبلی اسب و مخاطراتی که برای سلامت تک سمیان دارند، مورد توجه محققین قرار گرفته اند. در ایران پرورش اسب جایگاه ویژه ای دارد و در استانهای مختلف کشور، انواع نژادهای ترکمن، عرب، تروبرد، کرد و ... به سبکهای مختلف سنتی و باشگاهی نگهداری می شوند. متاسفانه تاکنون مطالعات صورت پذیرفته در خصوص شیوع مقاومت ضد کرمی در جمعیت اسبهای ایران بسیار اندک بوده و نتایج آنها قابل بسط به کل کشور نمی باشد. این مطالعات بیشتر با روشهای میدانی انجام شده و مطالعات مولکولی قابل اتکایی انجام نشده است. با این حال رد پای شیوع مقاومت نسبت به آیورمکتین و میزان کمتری بنزیمیدازولها در نتایج این مطالعات قابل رهگیری است. با توجه به وضعیت فعلی، طراحی مطالعات جامع میدانی و مولکولی در استانهای مطرح در زمینه پرورش اسب و همچنین ارائه راهکارهای درمانی - مدیریتی بر اساس نحوه پرورش این تک سمیان ضروری به نظر می رسد.
|
|
پژوهشگران
|
رضا نبوی (نفر اول)
|