عنوان
|
اثر عصاره هیدروالکلی گیاه پنیرک (Malva sylvestris L) بر ساختار بافت شناسی مغز موش های سوری درگیر با پارکینسون تجربی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
آنتی اکسیدان، بیماری پارکینسون، توده سیاه، تیروزین، مونوکسیژناز
|
چکیده
|
مقدمه: التهاب، استرس اکسیداتیو و کاهش فعالیت آنتی اکسیدانی سلول از مهم ترین علل ایجاد بیماری پارکینسون به شمار می روند. در طب سنتی گیاه پنیرک به عنوان تقویت کننده سیستم ایمنی و ضد التهاب شناخته می شود. در این مطالعه، اثر عصاره هیدروالکلی گیاه پنیرک بر تغییرات بافت شناسی مغز موش های سوری درگیر با پارکینسون تجربی مورد بررس قرار گرفت. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر، 40 سر موش سوری در چهار گروه: کنترل منفی (دریافت کننده سرم فیزیولوژی)، کنترل دارو (دریافت کننده عصاره هیدروالکلی پنیرک با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم)، کنترل مثبت (درگیر با پارکینسون القائی توسط تزریق نوروتوکسین MPTP با دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم با فواصل 24 ساعت و برای 4 روز متوالی) و نهایتاً گروه تیمار (درگیر با پارکینسون القائی به همراه تزریق روزانه داخل صفاقی عصاره هیدروالکلی گیاه پنیرک با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 28 روز) تقسیم شدند. پس از پایان دوره درمان، نمونه های مغز جمع آوری شده و پس از تثبیت در محلول فرمالین بافری 4 درصد و طی مراحل پاساژ بافتی، برش های به ضخامت 12 میکرومتر تهیه شد. اسلایدهای تهیه شده با هماتوکسیلین- ائوزین و روش ایمونوهیستوشیمی تیروزین هیدروکسیلاز رنگ آمیزی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه درگیر با پارکینسون نسبت به گروه کنترل منفی، تعداد جسم سلولی نورون های قسمت متراکم جسم سیاه مغز و آستروسیت ها کاهش یافتند اما تعداد سلول های میکروگلی بصورت معنی داری افزایش داشتند. این در حالی بود که در گروه تیمار، تمامی فاکتورهای مورد بررسی همانند گروه کنترل منفی بود و از لحاظ آماری اختلاف معنی دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از گیاه پنیرک می توان در کاهش ضایعات بافتی مغز در بیماری پارکیسنون تجربی نقش موثری داشته باشد.
|
پژوهشگران
|
محمد بابائی (نفر اول)، طاهر علمی (نفر دوم)، علی کلانتری حصاری (نفر سوم)
|