مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه تغییرات رفتاری متعاقب تزریق داروی آلپلیسیب (پیکری) در موش های صحرایی نر نژاد ویستار صرعی القاء شده با PTZ
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	صرع، تغییرات رفتاری، موش صحرایی نر، آلپلیسیب، داروی پنتیلن تترازول
چکیده	زمینه و هدف: آلپلیسیب (Alpelisib) با نام تجاری پیکری (Piqray) یک داروی مهار کننده آنزیم فسفاتیدیل اینوزیتول 3-کیناز (PI3K) می باشد که توسط شرکت نوارتیس برای درمان سرطان پستان توصیه می گردد. اثرات این دارو بر روی روند تشنج هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. مطالعه ی حاضر اثر ضد تشنجی داروی آلپلیسیب را مورد بررسی قرار داده است. روش بررسی: در این مطالعه ی تجربی اثر ضد تشنجی آلپلیسیب با استفاده از مدل تشنج القا شده توسط تزریق درون صفاقی پنتیلن تترازول (PTZ) در موش نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفت. دوزهای مختلف از آلپلیسیب (15 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم) به صورت درون صفاقی نیم ساعت قبل از القای پنتیلن تترازول تزریق شد. اثر آلپلیسیب بر روی دوره تشنج عمومی تونیک-کلونیک، تعداد تشنجات میوکلنیکی و همچنین میزان تاخیر تشنج به مراحل 1 تا 5 مشاهده شد، اختلاف بین داده ها با 05/0 > p معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: داده های حاصل از این پژوهش نشان داد که داروی آلپلیسیب دارای اثرات ضد تشنجی در تمام تیمارهای انجام شده در این آزمایش بود. آلپلیسیب مدت زمان تشنج عمومی تونیک-کلونیک و تعداد تشنجات میوکلنیکی را نسبت به گروه دریافت کننده پنتیلن تترازول کاهش داده است. همچنین داروی آلپلیسیب در دوزهای 15 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم با اثر بر روی آستانه ی تشنج باعـث افزایش معنی داری در تاخیر مراحل مختلف تشنج ایجاد شده توسط تزریق درون صفاقی پنتیلن تترازول نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که داروی آلپلیسیب در به تاخیر انداختن تشنج ناشی از تزریق درون صفاقی پنتیلن تترازول در موش آزمایشگاهی نژاد ویستار موثر است.
پژوهشگران	ناصر میرازی (استاد راهنما)، احمد رستمخانی (دانشجو)