مشخصات پژوهش

عنوان	نقد و تحلیل محتوایی و هنری مصیبت نامه
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	ایدئولوژی، تعهد، جریان های شعری، شعر معاصر.
چکیده	چکیده: روند شناخت «خویشتنِ خویش» و رسیدن به کمال و خودشکوفایی، گسترۀ عظیمی از ادبیات به ویژه، ادبیات عرفانی ما را به خود اختصاص داده است. عطار به عنوان یکی از شاعران عارف، در بیشتر آثار و اندیشه های خویش، به شناخت خویشتن و جایگاه والای خودشناسی پرداخته و مراحل رسیدن به کمال و خودشکوفایی و موانع آن را از منظر عرفانی برشمرده است. در میان آثار او، مصیبت نامه یکی از درخشان ترین و اصلی ترین متن های کلاسیک ادب عرفانی است که درون مایۀ آن «خودشناسی» و «دیدار با خویشتن» است که با سیر در عوالم آفاقی و انفسی، انسان را به کمال و خودشکوفایی فرامی خواند و این همان موضوعی است که به اساس مطالعات مکتب های روان کاوی و انسان گرایی در دانش روان شناسی مربوط است. کارل گوستاو یونگ، آبراهام مزلو و کارل راجرز به عنوان چهرۀ اصلی این مکاتب روان شناسی، با تأکید بر جنبه ها و گرایش های انسانی و ارائۀ نظریّۀ فرایند فردیّت و خودشناسی و خودشکوفایی، از منظر علمی و تجربی به بحث در مورد ویژگی های انسان سالم و خودشکوفا پرداخته اند. در این پژوهش که با تکیه بر منابع کتاب خانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده؛ همۀ مصیبت نامۀ عطار بر اساس نظریّۀ های این روان شناسان بررسی شده است و فرایند فردیِت یونگ و برجسته ترین ویژگی های افراد خودشکوفای مزلو و راجرز که با شاخصه های خودشناسی و انسان کامل عطار انطباق دارد، تحلیل و تبیین شده است. می توان دریافت که محور اصلی مصیبت نامۀ عطار، حرکت و پویایی و دست یابی به شناخت خویش است و سالک فکرت با لوح و ضمیری صاف و خالص برای رشد، پویایی و شکوفایی می کوشد که این امر با شاخصه های انسان فردیّت یافته و خودشکوفای مزلو و راجرز قابل انطباق و تبیین است.
پژوهشگران	علی محمدی (استاد راهنما)، علی غلامی (دانشجو)