|
چکیده
|
پی نیمه عمیق، محدوده بین پی سطحی و پی عمیق را شامل می شود. ظرفیت باربری و نشست پی های سطحی و عمیق از جنبه های مختلف کاربردی شده و در قالب روابط متعدد مورد استفاده است. در خصوص اثرات تداخلی پی های سطحی نزدیک به هم با وجود این که مطالعات در حال تکمیل و تکوین است، اما در پی های نیمه عمیق از منظر ظرفیت باربری و رفتار بار-نشست نسبت به پی های سطحی و عمیق، کم تر مورد مطالعه قرار گرفته اند. بر اساس مطالعات مروری صورت گرفته، ضرورت انجام چنین پژوهشی به خصوص در مورد اثرات تداخلی به عنوان تابعی از فاصله بین آن ها، اجتناب ناپذیر است. در پی های نزدیک به هم، رفتارهای بار- نشست، متأثر از یکدیگر هستند. به عبارت دیگر، توسعه خطوط لغزش در محاسبه ظرفیت باربری، حالت تداخلی پیدا می کنند و کاربرد روابط متعارف در محاسبات با چالش روبرو می شود. در پژوهش حاضر با بکارگیری توأمان تحلیل اجزاء محدود و تحلیل حدی اجزاء محدود، به شبیه سازی رفتار اثرات تداخلی پی های نیمه عمیق نزدیک به هم در بار حدی و تحت پارامتر های مؤثر در خاک دانه ای پرداخته شده است. در ابتدا، به منظور صحت سنجی نرم افزار های مورد استفاده(Plaxis 2D, , Plaxis 3D, Optum G2) ، اقدام به شبیه سازی با نتایج حاصل از آزمایش های میدانی و مطالعات عددی بر مبنای روش تحلیل حدی شده است. سپس برای تحلیل حساسیت، عوامل مؤثر در مدل سازی مانند هندسه و عمق مدل، ابعاد مدل سازی و نوع شبکه بندی مطالعه شده اند و پارامتر های مناسب برای مدل سازی ها انتخاب شده اند. نتایج تحلیل در حوزه اثرات تداخلی پی های نیمه عمیق و در بار حدی، بیانگر افزایش ظرفیت باربری پی های متداخل تا %150 نسبت به پی های منفرد احداث شده با مشخصات یکسان پی است. به علت پدیده قوس زدگی در خاک مابین پی های متداخل به عنوان تابعی از زاویه اصطکاک داخلی، ظرفیت باربری از نسبت فاصله ای که پی ها به هم چسبیده هستند تا نسبت فاصله بحرانی ناشی از احداث بین پی های مجاور، افزایش می یابد که این افزایش به میزان %80-%20 ظرفیت باربری پی منفرد است. پس از آن و با افزایش نسبت فاصله بین پی های مجاور و تابعی از مقدار زاویه اصطکاک داخلی خاک بستر، به طورپیوسته از مقدار ظرفیت باربری پی های متداخل کاسته می شود، این کاهش، به طور معمول در نسبت فاصله 5 تا 6 برابر عرض پی موجود رخ می دهد. بدین ترتیب، اثر تداخل پی ها از بین می
|