عنوان
|
ساختار شناسی بازی وارسازی؛ فرصت ها و چالش ها: یک مطالعه مروری
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
بازی وارسازی، چهارچوب ها، آموزش
|
چکیده
|
امروزه، زندگی انسان ها به طور فزاینده ای شبیه به بازی ها شده است. بازی وارسازی یک رویکرد ابتکاری است که هدف آن افزایش تعامل و انگیزه فراگیران در جهت رسیدن به اهداف می باشد. طی دو دهه گذشته، مطالعات گسترده ای درباره بازی وارسازی آموزش و یادگیری انجام شده است. بر این اساس چهارچوب های متعددی در این زمینه ارائه شده است و در این رابطه مفاهیم بسیاری موردبررسی قرارگرفته اند؛ ازجمله، عناصر بازی، انواع بازیکن، انگیزه های درونی و بیرونی، ویژگی های فردی فراگیران، تعامل عناصر بازی، ویژگی های فردی. متخصصین حوزه آموزش چهارچوب های مطرح و مفاهیم ذکرشده را در طراحی بازی ها به خوبی به کاربرده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی مهم ترین چهارچوب های بازی وارسازی در آموزش و یادگیری سپس کاربردهای بازی-وارسازی در آموزش، جهت گیری ها و چالش های پیش روی بازی وارسازی در آموزش و یادگیری است. یافته های این پژوهش از طریق روش مروری مفهومی به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش کیفی-توصیفی استفاده شد. یافته ها این مقاله نشان دهنده اثربخشی محیط های آموزشی بازی وارشده برافزایش یادگیری، مشارکت و انگیزه فراگیران است.
|
پژوهشگران
|
حسین مرادی مخلص (نفر اول)، صدیقه سبزی (نفر دوم)
|