|
عنوان
|
بررسی منشأ فلز و گوگرد در کانسار سولفیدی سرب - روی چاه میله (ایران مرکزی) با استفاده از شواهد ایزوتوپ های گوگرد و سرب
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
کانسار سرب و روی، سنگ میزبان کربناته، ایزوتوپ های گوگرد و سرب، ایران مرکزی، چاه میله
|
|
چکیده
|
کانسار سرب - روی (- مس) چاه میله با تناژ تقریبی یک میلیون تن و عیار 15/2 درصد سرب و روی در کمربند فلززایی یزد - انارک (پهنه ایران مرکزی)، واقع شده است. مهم ترین واحدهای سنگی در منطقه چاه میله شامل کمپلکس مرغاب، سنگ های اولترامافیک و کمپلکس چاه گربه بوده که کانی سازی سولفیدی گالن، اسفالریت، پیریت و کالکوپیریت در واحد دولومیت مرمری کمپلکس چاه گربه به سن تریاس میانی شکل گرفته است. مهمترین کانی-های غیرسولفیدی کانسار چاه میله شامل سروزیت، همی مورفیت، ولفنیت، میمتیت، اسمیت زونیت، اکسی - هیدروکسیدهای آهن و مالاکیت است. مقادیر δ34S در کانه های سولفیدی گالن، اسفالریت و کالکوپیریت به ترتیب در محدوده 3/6 تا 2/8 در هزار، 9/5 تا 2/6 در هزار و 4/1 تا 4/3 در هزار و مقادیر δ34S در باریت در محدوده 15 تا 4/17 در هزار قرار می گیرد. این مقادیر نشان می دهد، سولفات دریایی محتمل ترین منشأ گوگرد است و تغییرات در مقدار δ34S می تواند مربوط به احیا SO4 به H2S باشد که به وسیله احیای فرایندهای ترمو شیمیایی صورت گرفته است. نسبت های ایزوتوپی 206Pb/204Pb، 207Pb/204Pb و 208Pb/204Pb به ترتیب در گستره 546/18 تا 576/18، 650/15 تا 688/15 و 795/38 تا 918/38 برای گالن متغییر است. نتایج حاصل از تفسیر داده های ایزوتوپی سرب، نشانگر یک مخزن پوسته قاره ای به عنوان منبع اصلی سرب و احتمالاً سایر فلزات در کانسار چاه میله مشابه با اغلب کانسارهای سرب – روی در ایران مرکزی است.
|
|
پژوهشگران
|
بهزاد مهرابی (نفر اول)، نفیسه چقانه (نفر دوم)، ابراهیم طالع فاضل (نفر سوم)، فرناندو کرفو (نفر چهارم)
|